Sense

1. the crown of the root, whence the stem or trunk springs
2. a trunk, log
3. (figuratively) a blockhead

Examples

• εἰσπράττει δὲ τοὺσ τὰ χωρία κεκτημένουσ ἐν οἷσ αἱ μορίαι εἰσὶν ὁ ἄρχων, τρί’ ἡμικοτύλια ἀπὸ τοῦ στελέχουσ ἑκάστου. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 60 2:2)
• "ἡ ἐν Κρήτῃ καλουμένη Κυπρία συκῆ φέρει τὸν καρπὸν ἐκ τοῦ στελέχουσ καὶ τῶν παχυτάτων ἀκρεμόνων, βλαστὸν δέ τινα ἀφίησι μικρὸν ἄφυλλον ὥσπερ ῥίζιον, πρὸσ ᾧ ὁ καρπόσ, τὸ δὲ στέλεχοσ μέγα καὶ παρόμοιον τῇ λεύκῃ, φύλλον δὲ τῇ πτελέᾳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6 1:2)
• Ἀθήνῃσι μὲν ἐν τοῦ γηγενοῦσ Ἐρεχθέωσ τῷ σηκῷ ἱερά τισ ὑπ’ Ἀθηνᾶσ φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ τὴν ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ πρὸσ Ποσειδῶνα περὶ τῆσ χώρασ, ἅμα τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ἐν τῷ ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅτε τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆσ ἐμπρήσεωσ ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχουσ ἀνῆκεν ὅσον τε πηχυαῖον, δῆλον ἅπασι ποιῆσαι βουλομένων τῶν θεῶν, ὅτι ταχέωσ ἑαυτὴν ἡ πόλισ ἀναλαβοῦσα βλαστοὺσ ἀντὶ τῶν παλαιῶν ἐξοίσει νέουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 2 2:1)
• εἰ δ’, ὥσ φασιν, οὐ κεραυνοῦται, καὶ τοῦτ’ ἄν τισ ἀναθείη τῇ πικρότητι καὶ καχεξίᾳ τοῦ στελέχουσ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 4:1)
• Ἀφαρεῖ δὲ τῶν παίδων πρεσβύτεροσ μὲν καὶ ἀνδρειότεροσ Ἴδασ, νεώτεροσ δὲ ἦν Λυγκεύσ, ὃν ἔφη Πίνδαροσ ‐ ὅτῳ πιστὰ ‐ οὕτωσ ὀξὺ ὁρᾶν ὡσ καὶ διὰ στελέχουσ θεᾶσθαι δρυόσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 2 11:1)

Similar forms

• στελέχη (16)
• στέλεχος (12)
• στελέχους (6)
• στελέχεσι (4)
• στελεχῶν (2)
• στελέχει (1)
• στελεχοῦσθαι (1)
• στελέχεος (1)
• στελέχεσιν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary