Strabo, Geography, book 15, chapter 1 42:

(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 42:)

πολλὰ γὰρ δὴ δένδρα παράδοξα ἡ Ἰνδικὴ τρέφει, ὧν ἐστι καὶ τὸ κάτω νεύοντασ ἔχον τοὺσ κλάδουσ τὰ δὲ φύλλα ἀσπίδοσ οὐκ ἐλάττω. Ὀνησίκριτοσ δὲ καὶ περιεργότερον τὰ ἐν τῇ Μουσικανοῦ διεξιών, ἅ φησι νοτιώτατα εἶναι τῆσ Ἰνδικῆσ, διηγεῖται μεγάλα δένδρα τινά, ὧν τοὺσ κλάδουσ αὐξηθέντασ ἐπὶ πήχεισ καὶ δώδεκα, ἔπειτα τὴν λοιπὴν αὔξησιν καταφερῆ λαμβάνειν ὡσ ἂν κατακαμπτομένουσ, ἑώσ ἂν ἅψωνται τῆσ γῆσ· ἔπειτα κατὰ γῆσ διαδοθέντασ ῥιζοῦσθαι ὁμοίωσ ταῖσ κατώρυξιν, εἶτ’ ἀναδοθέντασ στελεχοῦσθαι· ἐξ οὗ πάλιν ὁμοίωσ τῇ αὐξήσει κατακαμφθέντασ ἄλλην κατώρυγα ποιεῖν, εἶτ’ ἄλλην, καὶ οὕτωσ ἐφεξῆσ, ὥστ’ ἀφ’ ἑνὸσ δένδρου σκιάδιον γίνεσθαι μακρὸν πολυστύλῳ σκηνῇ ὅμοιον. λέγει δὲ καὶ μεγέθη δένδρων ὥστε πέντε ἀνθρώποισ δυσπερίληπτα εἶναι τὰ στελέχη. κατὰ δὲ τὸν Ἀκεσίνην καὶ τὴν συμβολὴν τὴν πρὸσ Υἅρωτιν καὶ Ἀριστόβουλοσ εἴρηκε περὶ τῶν κατακαμπτομένουσ ἐχόντων τοὺσ κλάδουσ καὶ περὶ τοῦ μεγέθουσ ὥσθ’ ὑφ’ ἑνὶ δένδρῳ μεσημβρίζειν σκιαζομένουσ ἱππέασ πεντήκοντα· οὗτοσ δὲ τετρακοσίουσ. λέγει δὲ ὁ Ἀριστόβουλοσ καὶ ἄλλο δένδρον οὐ μέγα, λοποὺσ ἔχον ὡσ ὁ κύαμοσ δεκαδακτύλουσ τὸ μῆκοσ πλήρεισ μέλιτοσ, τοὺσ δὲ φαγόντασ οὐ ῥᾳδίωσ σώζεσθαι. ἅπαντασ δ’ ὑπερβέβληνται περὶ τοῦ μεγέθουσ τῶν δένδρων οἱ φήσαντεσ ἑωρᾶσθαι πέραν τοῦ Υἁρώτιδοσ τῶν δένδρων οἱ φήσαντεσ ταῖσ μεσημβρίαισ πενταστάδιον. καὶ τῶν ἐριοφόρων δένδρων φησὶν οὗτοσ τὸ ἄνθοσ ἔχειν πυρῆνα· ἐξαιρεθέντοσ δὲ τούτου ξαίνεσθαι τὸ λοιπὸν ὁμοίωσ ταῖσ ἐρέαισ.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION