σκῶμμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σκῶμμα
σκῶμματος
Structure:
σκωμματ
(Stem)
Sense
- a jest, joke, gibe, scoff, a joke, a pun
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πείθου δὴ καὶ τοῦτό μοι ἐπίνευσον εἴ τισ ὥσπερ σὺ ἀπαίδευτοσ ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ σκώμματα οὗτοσ εἰσ ἀπαιδευσίαν καθ’ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 5:12)
- καίτοι τάσ γε ἀπάτασ, ὦ Ἑρμῆ, τὰσ τοιαύτασ συμποτικὰσ οὔσασ οὐ χρή, οἶμαι, ἀπομνημονεύειν, ἀλλ’ εἰ καί τι ἡμάρτηται μεταξὺ εὐωχουμένων, παιδιὰν ἡγεῖσθαι καὶ αὐτοῦ ἐν τῷ συμποσίῳ καταλιπεῖν τὴν ὀργὴν ἐσ δὲ τὴν αὔριον ταμιεύεσθαι τὸ μῖσοσ καὶ μνησικακεῖν καὶ ἑώλόν τινα μῆνιν διαφυλάττειν, ἄπαγε, οὔτε θεοῖσ πρέπον οὔτε ἄλλωσ βασιλικὸν ἢν γοῦν ἀφέλῃ τισ τῶν συμποσίων τὰσ κομψείασ ταύτασ, ἀπάτην καὶ σκώμματα καὶ τὸ διασιλλαίνειν καὶ ἐπιγελᾶν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι μέθη καὶ κόροσ καὶ σιωπή, σκυθρωπὰ καὶ ἀτερπῆ πράγματα καὶ ἥκιστα συμποσίῳ πρέποντα. (Lucian, Prometheus, (no name) 8:1)
- οὐδ’ ἔσκωψε τοὺσ φαλακρούσ, οὐδὲ κόρδαχ’ εἵλκυσεν, οὐδὲ πρεσβύτησ ὁ λέγων τἄπη τῇ βακτηρίᾳ τύπτει τὸν παρόντ’ ἀφανίζων πονηρὰ σκώμματα, οὐδ’ εἰσῇξε δᾷδασ ἔχουσ’, οὐδ’ ἰοὺ ἰοὺ βοᾷ, ἀλλ’ αὑτῇ καὶ τοῖσ ἔπεσιν πιστεύουσ’ ἐλήλυθεν. (Aristophanes, Clouds, Parabasis, parabasis12)
- γελασθῆναι δεῖ πολλὰ καὶ ἀδοξῆσαι, καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίασ ἀναδεξάμενον ὤσασθαι παντὶ τῷ θυμῷ καὶ καταθλῆσαι τὴν ἀμαθίαν. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 4:1)
- τὸ μὲν οὖν πολὺ τῆσ διαβολῆσ καὶ λόγουσ καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίασ παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺσ τυράννουσ καὶ διεξιόντων, ἐκείνοισ χαριζομένων, ὡσ τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο μὲν ἡ κοιλία παρὰ τὰσ μάχασ, κάροσ δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγοσ ἅμα τῷ παραστῆναι τὸν σαλπιγκτήν, ἐκτάξασ δὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸ σύνθημα παρεγγυήσασ, καὶ πυθόμενοσ τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν, μή τισ αὐτοῦ χρεία παρόντοσ βεβλῆσθαι γὰρ τοὺσ ἀστραγάλουσ, ἀπέρχοιτο καραδοκήσων πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον. (Plutarch, Aratus, chapter 29 5:1)
