σάρδιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σάρδιον
σάρδιου
Structure:
σαρδι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- the Sardian stone, carnelian
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὔ μοι μέλει τὰ Γύγεω, τοῦ Σαρδίων ἄνακτοσ, οὔθ’ αἱρέει με χρυσόσ, οὐκ αἰνέω τυράννουσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 471)
- τῷ παντὶ γὰρ κρείττων οὗτοσ κόσμοσ τῶν ἱερῶν ἢ σμαράγδων καὶ σαρδίων καὶ ὀνύχων, οἱο͂σ ἦν ὁ Σαρδαναπάλου περὶ Νίνον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 43:1)
- πόλεισ καταστρέφεσθαι πλὴν τῆσ ὀνομαζομένησ Μήνησ, ἱερᾶσ δ’ εἶναι νομιζομένησ, ἣν κατοικεῖσθαι μὲν ὑπ’ Αἰθιόπων Ἰχθυοφάγων, ἔχειν δὲ πυρὸσ ἐκφυσήματα μεγάλα καὶ λίθων πολυτελῶν πλῆθοσ τῶν ὀνομαζομένων παρ’ Ἕλλησιν ἀνθράκων καὶ σαρδίων καὶ σμαράγδων, μετὰ δὲ ταῦτα πολλοὺσ τῶν πλησιοχώρων Λιβύων καὶ νομάδων καταπολεμῆσαι, καὶ κτίσαι πόλιν μεγάλην ἐντὸσ τῆσ Τριτωνίδοσ λίμνησ, ἣν ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ὀνομάσαι Χερρόνησον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 53 6:2)
- ἦν Κανδαύλησ, τὸν οἱ Ἕλληνέσ Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννοσ Σαρδίων, ἀπόγονοσ δὲ Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέοσ. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 7 3:1)
- Ἄγρων μὲν γὰρ ὁ Νίνου τοῦ Βήλου τοῦ Ἀλκαίου πρῶτοσ Ἡρακλειδέων βασιλεὺσ ἐγένετο Σαρδίων, Κανδαύλησ δὲ ὁ Μύρσου ὕστατοσ. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 7 3:2)
