βυσσός
Second declension Noun; Masculine
이형
Transliteration:
Principal Part:
βυσσός
βυσσοῦ
Structure:
βυσς
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: A foreign word; cf. Hebr. butz.
Sense
- Alternative form of βυθός (buthós)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐδὲν εἶναι ὅτῳ ἀντέχει τὸ ὕδωρ, καὶ οὔτε τι νήχεσθαι ἐν αὐτῷ οὔτε τι ἐπιπλέειν, ἀλλὰ πάντα γὰρ ἐσ βυσσὸν δύνετν· (Arrian, Indica, chapter 6 3:1)
- οὕτω δὴ ὁρεύμενα ἤδη κατὰ τὰσ πρῴρασ τῶν νεῶν τὰ κήτεα ἐσ βυσσὸν δῦναι ἐκπλαγέντα, καὶ οὐ πολλῷ ὕστερον κατὰ τὰσ πρύμνασ ἀναδύντα ἀνασχεῖν καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἀναφυσῆσαι ἐπὶ μέγα. (Arrian, Indica, chapter 30 6:1)
- τὸ δ’ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγόμενον ἡ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐσ βυσσὸν ὄρουσεν, ἣτε κατ’ ἀγραύλοιο βοὸσ κέρασ ἐμβεβαυῖα ἔρχεται ὠμηστῇσιν ἐπ’ ἰχθύσι κῆρα φέρουσα· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 24 8:1)
- Καρφαλέοσ δίψει Φοίβου λάτρισ εὖτε γυναικὸσ εἶδεν ὑπὲρ τύμβου κρωσσίον ὀμβροδόκον, κλάγξεν ὑπὲρ χείλουσ, ἀλλ’ οὐ γένυσ ἥπτετο βυσσοῦ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2721)
- τί δέ, ὅταν λέγῃ Ὅμηροσ ‐ ἡ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐσ βυσσὸν ἵκανεν,ἥ τε κατ’ ἀγραύλοιο βοὸσ κέρασ ἐμμεμαυῖαἔρχεται ὠμηστῇσι μετ’ ἰχθύσι πῆμα φέρουσα· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 50:5)
- καὶ παῤ ᾧ εὑρέθη βύσσοσ καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, ἤνεγκαν. (Septuagint, Liber Exodus 35:23)
- βύσσοσ μετὰ ποικιλίασ ἐξ Αἰγύπτου ἐγένετό σοι στρωμνὴ τοῦ περιθεῖναί σοι δόξαν καὶ περιβαλεῖν σε ὑάκινθον καὶ πορφύραν ἐκ τῶν νήσων Ἐλεισαὶ καὶ ἐγένετο περιβόλαιά σου. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 27:7)
- ἡ δὲ βύσσοσ ἡ ἐν τῇ Ἠλείᾳ λεπτότητοσ μὲν ἕνεκα οὐκ ἀποδεῖ τῆσ Ἑβραίων, ἔστι δὲ οὐχ ὁμοίωσ ξανθή. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 5 5:2)
- ἄνθη δ’ εἰσ αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι καὶ πορφύρᾳ μετὰ ὑακίνθου καὶ βύσσου πεποικιλμένα, στήμων δ’ ἐστὶ μόνη βύσσοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 194:1)
- ἥ τε γὰρ βύσσοσ τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἐοίκε διὰ τὸ ἐξ αὐτῆσ ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθοσ, καὶ ὁ φοῖνιξ δ’ ἂν εἰή τεκμήριον τοῦ πυρόσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 228:2)
