Sense

1. to sing a dirge, to wail, were singing
2. to wail for, lament, to be lamented

Examples

• ἄλλοσ, ὅταν τι ἐναντίον μέλλῃ πράττεσθαι τοῖσ πεπραγμένοισ, ἅμα σκοπεῖν, οἱο͂ν Ξενοφάνησ Ἐλεάταισ ἐρωτῶσιν εἰ θύωσι τῇ Λευκοθέᾳ καὶ θρηνῶσιν ἢ μή, συνεβούλευεν, εἰ μὲν θεὸν ὑπολαμβάνουσιν, μὴ θρηνεῖν, εἰ δ’ ἄνθρωπον, μὴ θύειν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 27:1)
• 6 οἱο͂ν Ξενοφάνησ Ἐλεάταισ ἐρωτῶσιν εἰ θύωσι τῇ Λευκοθέᾳ καὶ θρηνῶσιν ἢ μή, συνεβούλευεν εἰ μὲν θεὸν ὑπολαμβάνουσι μὴ θρηνεῖν, εἰ δ’ ἄνθρωπον μὴ θύειν. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section49)

Similar forms

• θρῆνον (47)
• θρηνεῖν (45)
• θρήνων (38)
• θρήνους (31)
• θρῆνος (19)
• θρήνοις (17)
• θρήνου (14)
• θρήνῳ (9)
• θρηνῶν (7)
• θρῆνυν (6)
• θρηνοῦσα (5)
• θρῆνυς (5)
• θρῆνοι (5)
• θρηνοῦσι (5)
• θρηνεῖς (5)
• θρῆνόν (5)
• θρηνῶ (5)
• θρηνεῖ (5)
• θρηνεῖτε (5)
• θρηνοῦσαι (4)
• θρηνῆσαι (3)
• θρήνοισιν (3)
• θρηνείτω (3)
• θρηνήσει (3)
• θρήνοισι (3)
• θρηνοῦντα (3)
• θρηνούσας (3)
• θρηνῶδες (3)
• θρηνῶσιν (2)
• θρηνώδεις (2)
• θρήνει (2)
• θρήνησον (2)
• θρηνῳδίαν (2)
• θρηνώδη (2)
• θρηνώδους (2)
• θρηνήσατε (2)
• θρῆνός (2)
• θρηνήμα‐ (1)
• θρηνήσω (1)
• θρηνῳδοῦς (1)
• θρήνεον (1)
• θρηνήσεις (1)
• θρηνοῦμεν (1)
• θρήνυι (1)
• θρηνώδης (1)
• θρηνεῖτ (1)
• θρηνητοῦ (1)
• θρηνοῦσαν (1)
• θρήνημά (1)
• θρηνῶνται (1)
• θρηνήμασι (1)
• θρηνήσων (1)
• θρηνέουσι (1)
• θρηνήσετε (1)
• θρηνῳδία (1)
• θρηνοῖ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.