Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θέσπις

Third declension Noun; Transliteration:

Principal Part: θέσπις θέσπιος

Structure: θεσπι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: qeo/s, e)/spon ei)=pon, cf. qespe/sios

Sense

  1. having words from God, inspired
  2. divine, wondrous, awful

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative θέσπις θέσπιε θέσπιες
Genitive θέσπιος θεσπίοιν θεσπίων
Dative θέσπῑ θεσπίοιν θέσπισιν*
Accusative θέσπιν θέσπιε θέσπιας
Vocative θέσπι θέσπιε θέσπιες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δ’ οὖν ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνοσ ἡμέρα, τρεῖσ μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσοσ αὐτῶν ὁ Εὐάγγελοσ ᾄδειν καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ φαύλωσ ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλοσ περιλαμπόμενοσ τῷ χρυσῷ καὶ τοῖσ σμαράγδοισ καὶ βηρύλλοισ καὶ ὑακίνθοισ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:1)
  • ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδὴν θέσπιν, ἵνα κλείοιμι τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 5:3)
  • μή με μὴ προψαλάξῃσ κακοῖσ, ἀλλ’ εὐπετῶσ μοι πρόφανον τὸ πρᾶγ‐ μ’, ἐν τόποισ τοῖσδε τίσ νέρθε γᾶσ ὧδ’ ἀγα‐ στῶσ ἐγάρυσε θέσπιν αὐδάν. (Sophocles, Ichneutae 20:2)
  • ἀρχομένων δὲ τῶν περὶ Θέσπιν ἤδη τὴν τραγῳδίαν κινεῖν, καὶ διὰ τὴν καινότητα τοὺσ πολλοὺσ ἄγοντοσ τοῦ πράγματοσ, οὔπω δ’ εἰσ ἅμιλλαν ἐναγώνιον ἐξηγμένου, φύσει φιλήκοοσ ὢν καὶ φιλομαθὴσ ὁ Σόλων, ἔτι μᾶλλον ἐν γήρᾳ σχολῇ καὶ παιδιᾷ καὶ νὴ Δία πότοισ καὶ μουσικῇ παραπέμπων ἑαυτόν, ἐθεάσατο τὸν Θέσπιν αὐτὸν ὑποκρινόμενον, ὥσπερ ἔθοσ ἦν τοῖσ παλαιοῖσ. (Plutarch, , chapter 29 4:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION