Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεοκλυτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεοκλυτέω θεοκλυτήσω

Structure: θεοκλυτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call on the gods
  2. to call aloud, declare

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοκλύτω θεοκλύτεις θεοκλύτει
Dual θεοκλύτειτον θεοκλύτειτον
Plural θεοκλύτουμεν θεοκλύτειτε θεοκλύτουσιν*
SubjunctiveSingular θεοκλύτω θεοκλύτῃς θεοκλύτῃ
Dual θεοκλύτητον θεοκλύτητον
Plural θεοκλύτωμεν θεοκλύτητε θεοκλύτωσιν*
OptativeSingular θεοκλύτοιμι θεοκλύτοις θεοκλύτοι
Dual θεοκλύτοιτον θεοκλυτοίτην
Plural θεοκλύτοιμεν θεοκλύτοιτε θεοκλύτοιεν
ImperativeSingular θεοκλῦτει θεοκλυτεῖτω
Dual θεοκλύτειτον θεοκλυτεῖτων
Plural θεοκλύτειτε θεοκλυτοῦντων, θεοκλυτεῖτωσαν
Infinitive θεοκλύτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοκλυτων θεοκλυτουντος θεοκλυτουσα θεοκλυτουσης θεοκλυτουν θεοκλυτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοκλύτουμαι θεοκλύτει, θεοκλύτῃ θεοκλύτειται
Dual θεοκλύτεισθον θεοκλύτεισθον
Plural θεοκλυτοῦμεθα θεοκλύτεισθε θεοκλύτουνται
SubjunctiveSingular θεοκλύτωμαι θεοκλύτῃ θεοκλύτηται
Dual θεοκλύτησθον θεοκλύτησθον
Plural θεοκλυτώμεθα θεοκλύτησθε θεοκλύτωνται
OptativeSingular θεοκλυτοίμην θεοκλύτοιο θεοκλύτοιτο
Dual θεοκλύτοισθον θεοκλυτοίσθην
Plural θεοκλυτοίμεθα θεοκλύτοισθε θεοκλύτοιντο
ImperativeSingular θεοκλύτου θεοκλυτεῖσθω
Dual θεοκλύτεισθον θεοκλυτεῖσθων
Plural θεοκλύτεισθε θεοκλυτεῖσθων, θεοκλυτεῖσθωσαν
Infinitive θεοκλύτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοκλυτουμενος θεοκλυτουμενου θεοκλυτουμενη θεοκλυτουμενης θεοκλυτουμενον θεοκλυτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοκλυτήσω θεοκλυτήσεις θεοκλυτήσει
Dual θεοκλυτήσετον θεοκλυτήσετον
Plural θεοκλυτήσομεν θεοκλυτήσετε θεοκλυτήσουσιν*
OptativeSingular θεοκλυτήσοιμι θεοκλυτήσοις θεοκλυτήσοι
Dual θεοκλυτήσοιτον θεοκλυτησοίτην
Plural θεοκλυτήσοιμεν θεοκλυτήσοιτε θεοκλυτήσοιεν
Infinitive θεοκλυτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοκλυτησων θεοκλυτησοντος θεοκλυτησουσα θεοκλυτησουσης θεοκλυτησον θεοκλυτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοκλυτήσομαι θεοκλυτήσει, θεοκλυτήσῃ θεοκλυτήσεται
Dual θεοκλυτήσεσθον θεοκλυτήσεσθον
Plural θεοκλυτησόμεθα θεοκλυτήσεσθε θεοκλυτήσονται
OptativeSingular θεοκλυτησοίμην θεοκλυτήσοιο θεοκλυτήσοιτο
Dual θεοκλυτήσοισθον θεοκλυτησοίσθην
Plural θεοκλυτησοίμεθα θεοκλυτήσοισθε θεοκλυτήσοιντο
Infinitive θεοκλυτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοκλυτησομενος θεοκλυτησομενου θεοκλυτησομενη θεοκλυτησομενης θεοκλυτησομενον θεοκλυτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεοκλῦτουν ἐθεοκλῦτεις ἐθεοκλῦτειν*
Dual ἐθεοκλύτειτον ἐθεοκλυτεῖτην
Plural ἐθεοκλύτουμεν ἐθεοκλύτειτε ἐθεοκλῦτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεοκλυτοῦμην ἐθεοκλύτου ἐθεοκλύτειτο
Dual ἐθεοκλύτεισθον ἐθεοκλυτεῖσθην
Plural ἐθεοκλυτοῦμεθα ἐθεοκλύτεισθε ἐθεοκλύτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ μέντοι τὴν ἀρχὴν ὁ Σκηπίων παραλαβὼν εὐθὺσ ἐβούλετο Ιὄβᾳ χαριζόμενοσ Ἰτυκαίουσ ἡβηδὸν ἀποκτεῖναι καί κατασκάψαι τὴν πόλιν ὡσ τὰ Καίσαροσ φρονοῦσαν, οὐχ ὑπέμεινεν ὁ Κάτων, ἀλλὰ μαρτυρόμενοσ καί κεκραγὼσ ἐν τῷ συνεδρίῳ καί θεοκλυτῶν μόλισ ἐξείλετο τῆσ ὠμότητοσ αὐτῶν τοὺσ ἀνθρώπουσ· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 58 1:1)
  • ἐπεὶ δὲ πολλὰ θεοκλυτῶν ἐπαύσατο στρατόσ, περᾷ κρυσταλλοπῆγα διὰ πόρον· (Aeschylus, Persians, episode 6:9)

Synonyms

  1. to call on the gods

  2. to call aloud

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION