Ancient Greek-English Dictionary Language

θεόδοτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεόδοτος θεόδοτον

Structure: θεοδοτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/dwmi

Sense

Examples

  • καὶ γὰρ αὖ καὶ οὗτοσ διαβληθεὶσ πρὸσ τὸν Πτολεμαῖον ὡσ μετεσχηκὼσ Θεοδότᾳ τῆσ συνωμοσίασ ἐν Τύρῳ, ‐ ὁ δὲ Ἀπελλῆσ οὐχ ἑωράκει ποτὲ τὴν Τύρον οὐδὲ τὸν Θεοδόταν, ὅστισ ἦν, ἐγίνωσκεν, ἢ καθ’ ὅσον ἤκουε Πτολεμαίου τινὰ ὕπαρχον εἶναι τὰ κατὰ τὴν Φοινίκην ἐπιτετραμμένον. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 2:3)
  • ἀλλ’ ὅμωσ τῶν ἀντιτέχνων τισ Ἀντίφιλοσ τοὔνομα ὑπὸ φθόνου τῆσ παρὰ βασιλεῖ τιμῆσ καὶ ὑπὸ τῆσ κατὰ τὴν τέχνην ζηλοτυπίασ κατεῖπεν αὐτὸν πρὸσ τὸν ’ Πτολεμαῖον ὡσ εἰή κεκοινωνηκὼσ τῶν ὅλων καὶ ὡσ θεάσαιτό τισ αὐτὸν ἐν Φοινίκῃ συνεστιώμενον Θεοδότᾳ καὶ παρ’ ὅλον τὸ δεῖπνον πρὸσ τὸ οὖσ αὐτῷ κοινολογούμενον, καὶ τέλοσ ἀπέφηνε τὴν Τύρου ἀπόστασιν καὶ Πηλουσίου κατάληψιν ἐκ τῆσ Ἀπελλοῦ συμβουλῆσ γεγονέναι. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 2:4)
  • προσπεσὼν δ’ αὐτῷ ὁ Θεοδότησ, λαβόμενοσ τῆσ χειρὸσ ἐδάκρυσέν τε καὶ ἱκέτευεν μηδὲν τοιοῦτον ποιεῖν, ὑπολαβὼν δ’ ἐγὼ παραμυθούμενοσ, "θάρρει, Θεοδότα," ἔφην· (Plato, Epistles, Letter 7 166:4)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION