Ancient Greek-English Dictionary Language

θεμιστός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεμιστός θεμιστή θεμιστόν

Structure: θεμιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = qemito/s, Aesch.: - adv. -tw=s, id=Aesch.

Sense

Examples

  • Ὦ Ζεῦ, πάτερ Ζεῦ, σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτοσ, σὺ δ’ ἔργ’ ἐπ’ ἀνθρώπων ὁρᾷσ λεωργὰ καὶ θεμιστά, σοὶ δὲ θηρίων ὕβρισ τε καὶ δίκη μέλει. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 338)
  • σὺ δὲ φρεσὶ δέξο θέμιστα. (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 39:6)
  • Ζεῦ πάτερ οὐ νεμεσίζῃ Ἄρῃ τάδε καρτερὰ ἔργα ὁσσάτιόν τε καὶ οἱο͂ν ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν μὰψ ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον ἐμοὶ δ’ ἄχοσ, οἳ δὲ ἕκηλοι τέρπονται Κύπρίσ τε καὶ ἀργυρότοξοσ Ἀπόλλων ἄφρονα τοῦτον ἀνέντεσ, ὃσ οὔ τινα οἶδε θέμιστα; (Homer, Iliad, Book 5 77:11)
  • Ζεὺσ δὲ Θέμιστα κέλευσε θεοὺσ ἀγορὴν δὲ καλέσσαι κρατὸσ ἀπ’ Οὐλύμποιο πολυπτύχου· (Homer, Iliad, Book 20 1:2)
  • πρὸσ δὲ Θεμίσταν τὴν Λεοντέωσ γυναῖκα Οἱο͂́σ τε φησίν εἰμί, ἐὰν μὴ ὑμεῖσ πρόσ με ἀφίκησθε, αὐτὸσ τρικύλιστοσ, ὅπου ἂν ὑμεῖσ καὶ Θεμίστα παρακαλῆτε, ὠθεῖσθαι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 5:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION