Ancient Greek-English Dictionary Language

θαλάττιος

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: θαλάττιος θαλαττίᾱ θαλάττιον

Structure: θαλαττι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Alternative form of θᾰλᾰ́σσῐος ‎(thalássios)

Examples

  • καθάπερ Ἀρχίλοχοσ μὲν τοῖσ Θρακικοῖσ ἀπειλημμένοσ δεινοῖσ τὸν πόλεμον εἰκάζει θαλαττίῳ κλύδωνι, λέγων ὧδέ πωσ· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 159)
  • μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ καλοί τε καὶ ἀγαθοὶ, ἀλλ’ ἐνθυμηθέντεσ τὸ πάλαι τοῦτο ᾀδόμενον, ὅτι τῶν μὲν ἡμαρτημένων ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὐκ ἔστ’ ἀνελεῖν οὐδὲν, ἀλλ’ ἔχει πέρασ οἱο͂ν ὁ καιρὸσ ἤνεγκεν, ἀκεσταὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν φρένεσ, ὡσ ὁ τῶν Ῥοδίων φησὶν ἐπαινέτησ, καὶ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἀναμαρτήτουσ φῦναι θεῶν καὶ τῶν ἐπὶ γῆσ οὐδεὶσ ἀναμάρτητοσ, τὸ δὲ τοῖσ εὖ λέγουσιν ἐθελῆσαι πεισθῆναι πρέπον ὑμῖν καὶ τῷ θεῷ μάλιστ’ ἂν οὕτω χαρίζεσθαι νομίσαντεσ, ᾧ τὸ ῥῆμα τοῦθ’ ὁ ποιητὴσ καθιέρωκεν ὄντι θαλαττίῳ, ὅσ κε θεοῖσ ἐπιπείθηται, καὶ πρὸσ τούτοισ λυσιτελέστερον μὲν εἶναι δουλεύειν ἢ κακῶν ἐφόδιον τὴν ἐλευθερίαν ἔχειν, ὅμωσ δ’ εἶναι δέοσ μὴ καὶ τούτου στερηθῆτε· (Aristides, Aelius, Orationes, 15:8)
  • ἆρά γε ἡ ἐπιφάνεια τοῦ ὕδατοσ ἐκείνου καὶ τοῦ τῆσ Προποντίδοσ οὐχ οὕτωσ εἶχεν ὥστε, μέχρι μὲν ἡ αὐτὴ ἦν, μὴ βιάζεσθαι πρὸσ ἔκρυσιν διὰ τὴν ἐξ ἴσησ ἀντέρεισιν καὶ θλῖψιν, ἐπειδὴ δὲ ὑπερεπόλασεν ἡ ἐντόσ, βιάσασθαι καὶ ἀπερᾶσαι τὸ πλεονάζον, ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι σύρρουν τὸ ἔξω πέλαγοσ τῷ ἐντὸσ καὶ τὴν αὐτὴν ἐπιφάνειαν ἐκείνῳ λαβεῖν, εἴτε θαλαττίῳ εἴτε λιμναίῳ μὲν πρότερον ὄντι, θαλαττίῳ δὲ ὕστερον, διὰ τὴν μῖξιν καὶ τὴν ἐπικράτειαν; (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 12:3)
  • πολύβιοσ δὲ τὴν Εὐρώπην χωρογραφῶν τοὺσ μὲν ἀρχαίουσ ἐᾶν φησι, τοὺσ δ’ ἐκείνουσ ἐλέγχοντασ ἐξετάζειν Δικαίαρχόν τε καὶ Ἐρατοσθένη τὸν τελευταῖον πραγματευσάμενον περὶ γεωγραφίασ, καὶ Πυθέαν, ὑφ’ οὗ παρακρουσθῆναι πολλούσ, ὅλην μὲν τὴν Βρεττανικὴν ἐμβαδὸν ἐπελθεῖν φάσκοντοσ, τὴν δὲ περίμετρον πλειόνων ἢ τεττάρων μυριάδων ἀποδόντοσ τῆσ νήσου, προσιστορήσαντοσ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ Θούλησ καὶ τῶν τόπων ἐκείνων, ἐν οἷσ οὔτε γῆ καθ’ αὑτὴν ὑπῆρχεν ἔτι οὔτε θάλαττα οὔτ’ ἀήρ, ἀλλὰ σύγκριμά τι ἐκ τούτων πλεύμονι θαλαττίῳ ἐοικόσ, ἐν ᾧ φησι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν αἰωρεῖσθαι καὶ τὰ σύμπαντα, καὶ τοῦτον ὡσ ἂν δεσμὸν εἶναι τῶν ὅλων, μήτε πορευτὸν μήτε πλωτὸν ὑπάρχοντα· (Strabo, Geography, book 2, chapter 4 2:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION