Hellas Alive Dictionary - θαλαττιος

Ancient Greek-English Dictionary

θαλάττιος

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: θαλάττιος θαλαττίᾱ θαλάττιον

Structure: θαλαττι (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θαλάττιος θαλαττίου	θαλαττιώτερος θαλαττιωτέρου	θαλαττιώτατος θαλαττιωτάτου
Adverb	θαλαττίως	θαλαττιώτερον	θαλαττιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

φάγροσ γίνεται μὲν καὶ ποτάμιοσ, καλλίων δ’ ἐστὶν ὁ θαλάττιοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 52 1:1)
τὰσ πλευρὰσ οἱο͂́ν περ βατίσ, τὰν δ’ ὀπισθίαν ἔχεισ, Θεάγενεσ, οἱο͂́ν περ βάτοσ, τὰν δὲ κεφαλὰν ὀστέων οἱο͂́ν περ ἔλαφοσ, οὐ βατίσ, τὰν δὲ λαπάραν σκορπίοσ παίσαι θαλάττιοσ τεοῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 26 1:2)
τρίμορφοσ γὰρ ἡ θεόσ, Μελάνθιοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων καὶ τρίγλην καὶ μαινίδα, ὅτι καὶ θαλάττιοσ ἡ Ἑκάτη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 126 1:3)
ἐὰν δὲ καὶ πάντων ἐξείργῃ, γενοῦ μοι θαλάττιοσ τοῦτον τὸν χρόνον, ἐνταῦθ’ ὁπλίτευσον, προβαλοῦ τὴν ἀσπίδα ἀπὸ τῆσ νεὼσ, εἰ δ’ οἱο͂́ν τε καὶ ἐξ αὐτῆσ τῆσ θαλάττησ ὑπὲρ τοῦ ῥοθίου φέρε. (Aristides, Aelius, Orationes, 93:6)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기