Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσδοκάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσδοκάω προσδοκήσω προσεδόκησα

Structure: προς (Prefix) + δοκά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to expect, to expect that...
  2. (with infinitive) to think, suppose
  3. (with accusative of object) to expect, look for a thing
  4. (absolute)
  5. (passive voice)
  6. (passive voice)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσδόκω προσδόκᾳς προσδόκᾳ
Dual προσδόκᾱτον προσδόκᾱτον
Plural προσδόκωμεν προσδόκᾱτε προσδόκωσιν*
SubjunctiveSingular προσδόκω προσδόκῃς προσδόκῃ
Dual προσδόκητον προσδόκητον
Plural προσδόκωμεν προσδόκητε προσδόκωσιν*
OptativeSingular προσδόκῳμι προσδόκῳς προσδόκῳ
Dual προσδόκῳτον προσδοκῷτην
Plural προσδόκῳμεν προσδόκῳτε προσδόκῳεν
ImperativeSingular προσδο͂κᾱ προσδοκᾶτω
Dual προσδόκᾱτον προσδοκᾶτων
Plural προσδόκᾱτε προσδοκῶντων, προσδοκᾶτωσαν
Infinitive προσδόκᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκων προσδοκωντος προσδοκωσα προσδοκωσης προσδοκων προσδοκωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσδόκωμαι προσδόκᾳ προσδόκᾱται
Dual προσδόκᾱσθον προσδόκᾱσθον
Plural προσδοκῶμεθα προσδόκᾱσθε προσδόκωνται
SubjunctiveSingular προσδόκωμαι προσδόκῃ προσδόκηται
Dual προσδόκησθον προσδόκησθον
Plural προσδοκώμεθα προσδόκησθε προσδόκωνται
OptativeSingular προσδοκῷμην προσδόκῳο προσδόκῳτο
Dual προσδόκῳσθον προσδοκῷσθην
Plural προσδοκῷμεθα προσδόκῳσθε προσδόκῳντο
ImperativeSingular προσδόκω προσδοκᾶσθω
Dual προσδόκᾱσθον προσδοκᾶσθων
Plural προσδόκᾱσθε προσδοκᾶσθων, προσδοκᾶσθωσαν
Infinitive προσδόκᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκωμενος προσδοκωμενου προσδοκωμενη προσδοκωμενης προσδοκωμενον προσδοκωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσδοκήσω προσδοκήσεις προσδοκήσει
Dual προσδοκήσετον προσδοκήσετον
Plural προσδοκήσομεν προσδοκήσετε προσδοκήσουσιν*
OptativeSingular προσδοκήσοιμι προσδοκήσοις προσδοκήσοι
Dual προσδοκήσοιτον προσδοκησοίτην
Plural προσδοκήσοιμεν προσδοκήσοιτε προσδοκήσοιεν
Infinitive προσδοκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκησων προσδοκησοντος προσδοκησουσα προσδοκησουσης προσδοκησον προσδοκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσδοκήσομαι προσδοκήσει, προσδοκήσῃ προσδοκήσεται
Dual προσδοκήσεσθον προσδοκήσεσθον
Plural προσδοκησόμεθα προσδοκήσεσθε προσδοκήσονται
OptativeSingular προσδοκησοίμην προσδοκήσοιο προσδοκήσοιτο
Dual προσδοκήσοισθον προσδοκησοίσθην
Plural προσδοκησοίμεθα προσδοκήσοισθε προσδοκήσοιντο
Infinitive προσδοκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκησομενος προσδοκησομενου προσδοκησομενη προσδοκησομενης προσδοκησομενον προσδοκησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεδο͂κων προσεδο͂κᾱς προσεδο͂κᾱν*
Dual προσεδόκᾱτον προσεδοκᾶτην
Plural προσεδόκωμεν προσεδόκᾱτε προσεδο͂κων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεδοκῶμην προσεδόκω προσεδόκᾱτο
Dual προσεδόκᾱσθον προσεδοκᾶσθην
Plural προσεδοκῶμεθα προσεδόκᾱσθε προσεδόκωντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεδόκησα προσεδόκησας προσεδόκησεν*
Dual προσεδοκήσατον προσεδοκησάτην
Plural προσεδοκήσαμεν προσεδοκήσατε προσεδόκησαν
SubjunctiveSingular προσδοκήσω προσδοκήσῃς προσδοκήσῃ
Dual προσδοκήσητον προσδοκήσητον
Plural προσδοκήσωμεν προσδοκήσητε προσδοκήσωσιν*
OptativeSingular προσδοκήσαιμι προσδοκήσαις προσδοκήσαι
Dual προσδοκήσαιτον προσδοκησαίτην
Plural προσδοκήσαιμεν προσδοκήσαιτε προσδοκήσαιεν
ImperativeSingular προσδόκησον προσδοκησάτω
Dual προσδοκήσατον προσδοκησάτων
Plural προσδοκήσατε προσδοκησάντων
Infinitive προσδοκήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκησᾱς προσδοκησαντος προσδοκησᾱσα προσδοκησᾱσης προσδοκησαν προσδοκησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεδοκησάμην προσεδοκήσω προσεδοκήσατο
Dual προσεδοκήσασθον προσεδοκησάσθην
Plural προσεδοκησάμεθα προσεδοκήσασθε προσεδοκήσαντο
SubjunctiveSingular προσδοκήσωμαι προσδοκήσῃ προσδοκήσηται
Dual προσδοκήσησθον προσδοκήσησθον
Plural προσδοκησώμεθα προσδοκήσησθε προσδοκήσωνται
OptativeSingular προσδοκησαίμην προσδοκήσαιο προσδοκήσαιτο
Dual προσδοκήσαισθον προσδοκησαίσθην
Plural προσδοκησαίμεθα προσδοκήσαισθε προσδοκήσαιντο
ImperativeSingular προσδόκησαι προσδοκησάσθω
Dual προσδοκήσασθον προσδοκησάσθων
Plural προσδοκήσασθε προσδοκησάσθων
Infinitive προσδοκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσδοκησαμενος προσδοκησαμενου προσδοκησαμενη προσδοκησαμενης προσδοκησαμενον προσδοκησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐφήδρευε δὲ Καῖσαρ, οὐ παρὼν αὐτὸσ δι’ ἀσθένειαν, ἀλλ’ ἡ δύναμισ, οὐ πάνυ μαχεῖσθαι προσδοκῶσα τοὺσ πολεμίουσ, ἀλλὰ μόνον ἐκδρομαῖσ χρῆσθαι πρὸσ τὰ ἔργα καὶ βέλεσιν ἐλαφροῖσ καὶ θορύβοισ τοὺσ ὀρύσσοντασ ἐπιταράσσειν· (Plutarch, Brutus, chapter 41 1:2)
  • τρίτη δὲ πασῶν ἀδυνατωτάτη σχεδὸν ἡ σωφροσύνῃ καὶ ἀρετῇ δήμου προσδοκῶσά ποτε εὑρήσειν κατάστασιν ἐπιεικῆ καὶ νόμιμον, δημοκρατία προσαγορευομένη, ἐπιεικὲσ ὄνομα καὶ πρᾷον, εἴπερ ἦν δυνατόν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 55:1)
  • ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸ μὲν δέοσ ἐξῄρητο τῶν Ἀννίβου φίλων ἐκ τῆσ Ἀρίστωνοσ ἐπινοίασ, ὡσ πρὸσ ἅπασαν τὴν γερουσίαν ἀπεσταλμένου, ἡ δὲ πόλισ ἐπεπλήρωτο θορύβου ποικίλου, δυσμενῶσ μὲν ἔχουσα Ῥωμαίοισ, λήσεσθαι δ’ οὐ προσδοκῶσα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)
  • καὶ ἡ βουλὴ ταραττομένη καὶ πολλὰ καὶ δεινά, εἰ βραδύνειεν ἡ σιτοδεία, παρὰ τοῦ δήμου προσδοκῶσα μετέπιπτε τῇ γνώμῃ καὶ πρέσβεισ περὶ διαλύσεων ἐσ τὸν Κίνναν ἔπεμπον. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 8 6:6)
  • ἡ γὰρ φυλὴ περιέμενεν ἔτι τῶν τοῦ γένουσ Σαούλου τινὰ βασιλεύσειν προσδοκῶσα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 66:5)

Synonyms

  1. to expect

  2. to think

  3. to expect

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION