Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πολιτεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πολιτεύω

Structure: πολιτεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: poli/ths

Sense

  1. to live as a citizen or freeman, live in a free state
  2. to have a certain form of polity, conduct the government, to be governed, the measures of, administration
  3. to be a free citizen, live as such
  4. to take part in the government, to meddle with politics
  5. to administer or govern, to make, the principle of government, to conduct the government, the ministers
  6. to have a certain form of government

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολιτεύω πολιτεύεις πολιτεύει
Dual πολιτεύετον πολιτεύετον
Plural πολιτεύομεν πολιτεύετε πολιτεύουσιν*
SubjunctiveSingular πολιτεύω πολιτεύῃς πολιτεύῃ
Dual πολιτεύητον πολιτεύητον
Plural πολιτεύωμεν πολιτεύητε πολιτεύωσιν*
OptativeSingular πολιτεύοιμι πολιτεύοις πολιτεύοι
Dual πολιτεύοιτον πολιτευοίτην
Plural πολιτεύοιμεν πολιτεύοιτε πολιτεύοιεν
ImperativeSingular πολίτευε πολιτευέτω
Dual πολιτεύετον πολιτευέτων
Plural πολιτεύετε πολιτευόντων, πολιτευέτωσαν
Infinitive πολιτεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολιτευων πολιτευοντος πολιτευουσα πολιτευουσης πολιτευον πολιτευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολιτεύομαι πολιτεύει, πολιτεύῃ πολιτεύεται
Dual πολιτεύεσθον πολιτεύεσθον
Plural πολιτευόμεθα πολιτεύεσθε πολιτεύονται
SubjunctiveSingular πολιτεύωμαι πολιτεύῃ πολιτεύηται
Dual πολιτεύησθον πολιτεύησθον
Plural πολιτευώμεθα πολιτεύησθε πολιτεύωνται
OptativeSingular πολιτευοίμην πολιτεύοιο πολιτεύοιτο
Dual πολιτεύοισθον πολιτευοίσθην
Plural πολιτευοίμεθα πολιτεύοισθε πολιτεύοιντο
ImperativeSingular πολιτεύου πολιτευέσθω
Dual πολιτεύεσθον πολιτευέσθων
Plural πολιτεύεσθε πολιτευέσθων, πολιτευέσθωσαν
Infinitive πολιτεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολιτευομενος πολιτευομενου πολιτευομενη πολιτευομενης πολιτευομενον πολιτευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολίτευον ἐπολίτευες ἐπολίτευεν*
Dual ἐπολιτεύετον ἐπολιτευέτην
Plural ἐπολιτεύομεν ἐπολιτεύετε ἐπολίτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολιτευόμην ἐπολιτεύου ἐπολιτεύετο
Dual ἐπολιτεύεσθον ἐπολιτευέσθην
Plural ἐπολιτευόμεθα ἐπολιτεύεσθε ἐπολιτεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ἐξ οὗ ἐπολιτεύου καὶ τὰ κοινὰ ἔπραττεσ, ἡδονήν τινα ἐκαρπωσάμην ἡ μήτηρ ἐγὼ διὰ σέ; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 1:1)
  • ὅτε δὲ νεανίσκοσ καὶ ἤδη ἐπολιτεύου καὶ δίκασ αὐτὸσ ἔλεγεσ καὶ εὐδοκίμεισ, τίσ σοι ἔτι ἴσοσ ἐφαίνετο; (Epictetus, Works, book 3, 9:1)

Synonyms

  1. to live as a citizen or freeman

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION