Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ποιμαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ποιμαίνω

Structure: ποιμαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: poimh/n

Sense

  1. to be shepherd, to tend, to roam the pastures
  2. has been traversed
  3. to tend, cherish, mind
  4. to beguile, to deceive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ποιμαίνω ποιμαίνεις ποιμαίνει
Dual ποιμαίνετον ποιμαίνετον
Plural ποιμαίνομεν ποιμαίνετε ποιμαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ποιμαίνω ποιμαίνῃς ποιμαίνῃ
Dual ποιμαίνητον ποιμαίνητον
Plural ποιμαίνωμεν ποιμαίνητε ποιμαίνωσιν*
OptativeSingular ποιμαίνοιμι ποιμαίνοις ποιμαίνοι
Dual ποιμαίνοιτον ποιμαινοίτην
Plural ποιμαίνοιμεν ποιμαίνοιτε ποιμαίνοιεν
ImperativeSingular ποίμαινε ποιμαινέτω
Dual ποιμαίνετον ποιμαινέτων
Plural ποιμαίνετε ποιμαινόντων, ποιμαινέτωσαν
Infinitive ποιμαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ποιμαινων ποιμαινοντος ποιμαινουσα ποιμαινουσης ποιμαινον ποιμαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ποιμαίνομαι ποιμαίνει, ποιμαίνῃ ποιμαίνεται
Dual ποιμαίνεσθον ποιμαίνεσθον
Plural ποιμαινόμεθα ποιμαίνεσθε ποιμαίνονται
SubjunctiveSingular ποιμαίνωμαι ποιμαίνῃ ποιμαίνηται
Dual ποιμαίνησθον ποιμαίνησθον
Plural ποιμαινώμεθα ποιμαίνησθε ποιμαίνωνται
OptativeSingular ποιμαινοίμην ποιμαίνοιο ποιμαίνοιτο
Dual ποιμαίνοισθον ποιμαινοίσθην
Plural ποιμαινοίμεθα ποιμαίνοισθε ποιμαίνοιντο
ImperativeSingular ποιμαίνου ποιμαινέσθω
Dual ποιμαίνεσθον ποιμαινέσθων
Plural ποιμαίνεσθε ποιμαινέσθων, ποιμαινέσθωσαν
Infinitive ποιμαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ποιμαινομενος ποιμαινομενου ποιμαινομενη ποιμαινομενης ποιμαινομενον ποιμαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποίμαινον ἐποίμαινες ἐποίμαινεν*
Dual ἐποιμαίνετον ἐποιμαινέτην
Plural ἐποιμαίνομεν ἐποιμαίνετε ἐποίμαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποιμαινόμην ἐποιμαίνου ἐποιμαίνετο
Dual ἐποιμαίνεσθον ἐποιμαινέσθην
Plural ἐποιμαινόμεθα ἐποιμαίνεσθε ἐποιμαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸσ Ἰεσσαί. ἐκλελοίπασι τὰ παιδάρια̣ καὶ εἶπεν. ἔτι ὁ μικρὸσ ἰδοὺ ποιμαίνει ἐν τῷ ποιμνίῳ. καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸσ Ἰεσσαί. ἀπόστειλον καὶ λαβὲ αὐτόν, ὅτι οὐ μὴ κατακλιθῶμεν ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν αὐτόν. (Septuagint, Liber I Samuelis 16:11)
  • Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΥΡΙΟΣ ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει. (Septuagint, Liber Psalmorum 22:1)
  • υἱέ, ἐὰν σοφὸσ γένῃ σεαυτῷ, σοφὸσ ἔση καὶ τοῖσ πλησίον. ἐὰν δὲ κακὸσ ἀποβῇσ, μόνοσ ἂν ἀντλήσεισ κακά. ὃσ ἐρείδεται ἐπὶ ψεύδεσιν, οὗτοσ ποιμαίνει ἀνέμουσ, ὁ δ̓ αὐτὸσ διώξεται ὄρνεα πετόμενα. ἀπέλιπε γὰρ ὁδοὺσ τοῦ ἑαυτοῦ ἀμπελῶνοσ, τοὺσ δὲ ἄξονασ τοῦ ἰδίου γεωργίου πεπλάνηται. διαπορεύεται δὲ δἰ ἀνύδρου ἐρήμου καὶ γῆν διατεταγμένην ἐν διψώδεσι, συνάγει δὲ χερσὶν ἀκαρπίαν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 9:12)
  • ἀγαπᾷ Κύριοσ ὁσίασ καρδίασ, δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντεσ ἄμωμοι. χείλεσι ποιμαίνει βασιλεύσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 22:12)
  • φυλάσσει νόμον υἱὸσ συνετόσ, ὃσ δὲ ποιμαίνει ἀσωτίαν ἀτιμάζει πατέρα. (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:7)

Synonyms

  1. to be shepherd

  2. has been traversed

  3. to tend

  4. to beguile

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION