Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλεονεκτέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: pleonekteō

Principal Part: πλεονεκτέω

Structure: πλεονεκτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: πλεονέκτης

Sense

  1. to have or claim more than one's due, to get or have too much, to be greedy, grasping, arrogant, to gain or have some advantage
  2. to have or claim more, to have or claim a larger share
  3. to have
  4. to overreach, defraud, to be overreached

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονέκτω πλεονέκτεις πλεονέκτει
Dual πλεονέκτειτον πλεονέκτειτον
Plural πλεονέκτουμεν πλεονέκτειτε πλεονέκτουσι(ν)
SubjunctiveSingular πλεονέκτω πλεονέκτῃς πλεονέκτῃ
Dual πλεονέκτητον πλεονέκτητον
Plural πλεονέκτωμεν πλεονέκτητε πλεονέκτωσι(ν)
OptativeSingular πλεονέκτοιμι πλεονέκτοις πλεονέκτοι
Dual πλεονέκτοιτον πλεονεκτοίτην
Plural πλεονέκτοιμεν πλεονέκτοιτε πλεονέκτοιεν
ImperativeSingular πλεονε῀κτει πλεονεκτεῖτω
Dual πλεονέκτειτον πλεονεκτεῖτων
Plural πλεονέκτειτε πλεονεκτοῦντων, πλεονεκτεῖτωσαν
Infinitive πλεονέκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονεκτων πλεονεκτουντος πλεονεκτουσα πλεονεκτουσης πλεονεκτουν πλεονεκτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονέκτουμαι πλεονέκτει, πλεονέκτῃ πλεονέκτειται
Dual πλεονέκτεισθον πλεονέκτεισθον
Plural πλεονεκτοῦμεθα πλεονέκτεισθε πλεονέκτουνται
SubjunctiveSingular πλεονέκτωμαι πλεονέκτῃ πλεονέκτηται
Dual πλεονέκτησθον πλεονέκτησθον
Plural πλεονεκτώμεθα πλεονέκτησθε πλεονέκτωνται
OptativeSingular πλεονεκτοίμην πλεονέκτοιο πλεονέκτοιτο
Dual πλεονέκτοισθον πλεονεκτοίσθην
Plural πλεονεκτοίμεθα πλεονέκτοισθε πλεονέκτοιντο
ImperativeSingular πλεονέκτου πλεονεκτεῖσθω
Dual πλεονέκτεισθον πλεονεκτεῖσθων
Plural πλεονέκτεισθε πλεονεκτεῖσθων, πλεονεκτεῖσθωσαν
Infinitive πλεονέκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονεκτουμενος πλεονεκτουμενου πλεονεκτουμενη πλεονεκτουμενης πλεονεκτουμενον πλεονεκτουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεονε῀κτουν ἐπλεονε῀κτεις ἐπλεονε῀κτει(ν)
Dual ἐπλεονέκτειτον ἐπλεονεκτεῖτην
Plural ἐπλεονέκτουμεν ἐπλεονέκτειτε ἐπλεονε῀κτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεονεκτοῦμην ἐπλεονέκτου ἐπλεονέκτειτο
Dual ἐπλεονέκτεισθον ἐπλεονεκτεῖσθην
Plural ἐπλεονεκτοῦμεθα ἐπλεονέκτεισθε ἐπλεονέκτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Χαβὲρ ὁ Κιναῖος ἐχωρίσθη ἀπὸ Καινᾶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰωβὰβ γαμβροῦ Μωυσῆ καὶ ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἕως δρυὸς πλεονεκτούντων, ἥ ἐστιν ἐχόμενα Κεδές. (Septuagint, Liber Iudicum 4:11)
  • φαίνομαι τοίνυν ἐγὼ μὲν διώκων ταῦτα καὶ τὰ πράγματα εἰς βασάνους ἄγων, οὗτος δὲ ἐπὶ διαβολὰς καὶ λόγους καθιστάς, ὅπερ ἄν τις πλεονεκτεῖν βουλόμενος ποιήσειεν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 12 1:11)
  • ἐν τούτῳ τοίνυν ὁ Ζηνόθεμις - καί μοι, ὦ Φίλων, πάνυ πρόσεχε τὸν νοῦν, ὁμοῦ γάρ ἐσμεν ἤδη τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραχθέντων - ὁ δὲ Ζηνόθεμις, φημί, τὴν παρ αὑτῷ ἀφεὶς τὴν πρὸ τοῦ Ἕρμωνος ἀνείλετο πιοτέραν, ὡς ἔφην, οὖσαν ὁ δ ἀντεπελάβετο καὶ οὐκ εἰά πλεονεκτεῖν. (Lucian, Symposium, (no name) 43:4)
  • εἰ δέ τι τῶν ἐκ τῆς ἑορτῆς ἀδικοῖτό τις ἢ πλεονεκτοῖτο, ἐμὸν ἂν εἰή δικάζειν: (Lucian, Saturnalia, letter 2 1:7)
  • [ἀλ]λ οἶμαι, ὦ ἄνδρε[ς δι]κασταί, πολλὰ πλεονεκτοῦσιν ἐν τοῖς ἀγῶσιν οἱ κατήγοροι τῶν φευγόντων: (Hyperides, Speeches, 15:1)

Synonyms

  1. to have or claim more

  2. to have

  3. to overreach

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION