Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλεονάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πλεονάζω πλεονάσω

Structure: πλεονάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ple/on

Sense

  1. to presume on
  2. to be superfluous, more than enough
  3. (of a writer) to be prolix or tedious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζω πλεονάζεις πλεονάζει
Dual πλεονάζετον πλεονάζετον
Plural πλεονάζομεν πλεονάζετε πλεονάζουσιν*
SubjunctiveSingular πλεονάζω πλεονάζῃς πλεονάζῃ
Dual πλεονάζητον πλεονάζητον
Plural πλεονάζωμεν πλεονάζητε πλεονάζωσιν*
OptativeSingular πλεονάζοιμι πλεονάζοις πλεονάζοι
Dual πλεονάζοιτον πλεοναζοίτην
Plural πλεονάζοιμεν πλεονάζοιτε πλεονάζοιεν
ImperativeSingular πλεόναζε πλεοναζέτω
Dual πλεονάζετον πλεοναζέτων
Plural πλεονάζετε πλεοναζόντων, πλεοναζέτωσαν
Infinitive πλεονάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζων πλεοναζοντος πλεοναζουσα πλεοναζουσης πλεοναζον πλεοναζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζομαι πλεονάζει, πλεονάζῃ πλεονάζεται
Dual πλεονάζεσθον πλεονάζεσθον
Plural πλεοναζόμεθα πλεονάζεσθε πλεονάζονται
SubjunctiveSingular πλεονάζωμαι πλεονάζῃ πλεονάζηται
Dual πλεονάζησθον πλεονάζησθον
Plural πλεοναζώμεθα πλεονάζησθε πλεονάζωνται
OptativeSingular πλεοναζοίμην πλεονάζοιο πλεονάζοιτο
Dual πλεονάζοισθον πλεοναζοίσθην
Plural πλεοναζοίμεθα πλεονάζοισθε πλεονάζοιντο
ImperativeSingular πλεονάζου πλεοναζέσθω
Dual πλεονάζεσθον πλεοναζέσθων
Plural πλεονάζεσθε πλεοναζέσθων, πλεοναζέσθωσαν
Infinitive πλεονάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζομενος πλεοναζομενου πλεοναζομενη πλεοναζομενης πλεοναζομενον πλεοναζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάσω πλεονάσεις πλεονάσει
Dual πλεονάσετον πλεονάσετον
Plural πλεονάσομεν πλεονάσετε πλεονάσουσιν*
OptativeSingular πλεονάσοιμι πλεονάσοις πλεονάσοι
Dual πλεονάσοιτον πλεονασοίτην
Plural πλεονάσοιμεν πλεονάσοιτε πλεονάσοιεν
Infinitive πλεονάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονασων πλεονασοντος πλεονασουσα πλεονασουσης πλεονασον πλεονασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάσομαι πλεονάσει, πλεονάσῃ πλεονάσεται
Dual πλεονάσεσθον πλεονάσεσθον
Plural πλεονασόμεθα πλεονάσεσθε πλεονάσονται
OptativeSingular πλεονασοίμην πλεονάσοιο πλεονάσοιτο
Dual πλεονάσοισθον πλεονασοίσθην
Plural πλεονασοίμεθα πλεονάσοισθε πλεονάσοιντο
Infinitive πλεονάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονασομενος πλεονασομενου πλεονασομενη πλεονασομενης πλεονασομενον πλεονασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεόναζον ἐπλεόναζες ἐπλεόναζεν*
Dual ἐπλεονάζετον ἐπλεοναζέτην
Plural ἐπλεονάζομεν ἐπλεονάζετε ἐπλεόναζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεοναζόμην ἐπλεονάζου ἐπλεονάζετο
Dual ἐπλεονάζεσθον ἐπλεοναζέσθην
Plural ἐπλεοναζόμεθα ἐπλεονάζεσθε ἐπλεονάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἰδόντων δὲ τῶν φρουρούντων τὰσ πύλασ, ὅτι πλεονάζουσιν οἱ νεκροφόροι παρὰ τὸ σύνηθεσ ἑνὶ ἀνδρί, καὶ τοὺσ μὲν φέροντασ οὐχ ὑπονοούντων, τὸ δὲ λέχοσ ἐρευνωμένων, μὴ νεκρόν τισ ὑποκρίνοιτο, οἱ νεκροφόροι τὸν Ἰκέλιον ἤλεγχον οὐχ ὁμότεχνον σφίσιν ὄντα, ἐπιγνωσθέντα τε οἱ σφαγεῖσ ἀπέκτειναν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 4 11:7)
  • ὅσοισ μὲν γὰρ οἶμαι παρ’ ἐλπίδασ ἢ δύναμιν τὰ τοιαῦτα κατορθοῦται, τῆσ παρούσησ ἔχονται τύχησ, ὥσπερ οἱ θηρᾶν ἀδύνατοι τὸ ληφθὲν ἀπροσδοκήτωσ οὐ μεθιᾶσιν, οὐδ’ ἂν ἀποδόσθαι τισ ἀξιώσῃ, τῆσ ἀξίασ τιμήσαιντ’ ἂν, ἀλλὰ τὴν αὑτῶν ἀδυναμίαν προστιθέντεσ πλεονάζουσιν. (Aristides, Aelius, Orationes, 79:13)
  • ὅτι τοῖσ μὲν ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ ἡγεμονίασ φιλονεικοῦσιν αὐτὸ τὸ σχῆμα τοῦ πολέμου δίδωσι παραίτησιν, ἐάν τι προαχθῶσι, τοῖσ δὲ ὑπὲρ τοιαύτησ μὲν οὐδεμιᾶσ φιλοτιμίασ, ἄλλωσ δὲ ἐγκειμένοισ καὶ πλεονάζουσιν, ἃ οἱ Θηβαῖοι τότ’ ἐποίουν, πᾶσ ὁστισοῦν ἂν νεμεσήσαι δικαίωσ ὅτι τὴν ἀγνωμοσύνην ἀπρόσωπον ἔχουσι καὶ φύσει πονηρῷ τρόπῳ χρῶνται. (Aristides, Aelius, Orationes, 3:3)
  • ᾗ δὴ καὶ πλεονάζουσιν ἐνταῦθα αἱ ὀνοματοποιίαι, οἱο͂ν τὸ κελαρύζειν καὶ κλαγγὴ δὲ καὶ ψόφοσ καὶ βοὴ καὶ κρότοσ, ὧν τὰ πλεῖστα ἤδη καὶ κυρίωσ ἐκφέρεται· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:17)

Synonyms

  1. to presume on

  2. to be superfluous

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION