- πλὴν εἰ δοκεῖ, οἱ μὲν ἔξω ἡμῖν φιλοσοφίασ μενέτωσαν οἱ τυφλοί, ἐπείπερ μηδὲ ὁρῶσι ‐ καίτοι ἀναγκαῖον ἦν τοῖσ τοιούτοισ μάλιστα φιλοσοφεῖν, ὡσ μὴ πάνυ ἄχθοιντο ἐπὶ τῇ συμφορᾷ ‐ , οἱ δὲ δὴ βλέποντεσ, κἂν πάνυ ὀξυδερκεῖσ ὦσι, τί ἂν δύναιντο συνιδεῖν τῶν τῆσ ψυχῆσ ἀπό γε τῆσ ἔξωθεν ταύτησ περιβολῆσ; (Lucian, 39:3)
(루키아노스, 39:3)
- ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:5)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:5)
- ἔτι περιβολῆσ, ὅταν τισ διὰ μέσου τοῦ νοήματοσ ἢ τῶν νοημάτων, πρὶν ἀπαρτίσαι τὸν νοῦν, ἕτερα ἐμβάλῃ νοήματα, ὅπερ ἐὰν μὴ ἔν τινι μέτρῳ γένηται, δεινὴν ἀσάφειαν ἐργάζεται. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 4:1)
- παράδειγμα δὲ τῆσ περιβολῆσ ταύτησ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ, εἰκότωσ δ’ ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ προσέχοιτέ μοι τὸν νοῦν καὶ μετ’ εὐνοίασ ἀκούσαιτε ἃ λέγω, εἶτα συστατικὰ τοῦ ὅτι δεῖ προσέχοντασ ἀκοῦσαι, ἄλλο ἐπὶ ἄλλῳ ἐπεμβεβλημένον, καὶ ταῦτα πεπλαγιασμένα, ἐπειδὴ γὰρ οὐχὶ τῶν ἐνοχλούντων ὑμᾶσ οὐδὲ τῶν πολιτευομένων παρ’ ὑμῖν ὤν [τι] πρᾶγμα τηλικοῦτον φημὶ δείξειν πεπραγμένον, ἐὰν ὅσον ἐστὶν ἐν ὑμῖν συναγωνίσησθέ μοι καὶ προθύμωσ ἀκούσητε. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 4:2)
- ἵνα δὲ εἰδῇσ ὅτι συγγένειαν ἔχει τὰ τῆσ περιβολῆσ θεωρήματα, εἴπομεν ἐν τοῖσ ἐπάνω ὅτι περιβολή ἐστι τὰ ἐν γένει προλαβόντα κατ’ εἶδοσ ἐπάγειν, ἀλλὰ καὶ νῦν λέγωμεν ὅτι περιβολή ἐστι τὸ μὴ μόνον τὰ ἀκόλουθα ἐξετάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐναντία τῶν ἀκολούθων· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:4)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 6:4)