παρανόμημα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παρανόμημα
παρανόμηματος
Structure:
παρανομηματ
(Stem)
Sense
- an illegal act, transgression
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὴν γάρ τοι ἀρχὴν τῶν τοιούτων παρανομημάτων καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ νοθευθῆναι ἡμῶν τὸ ξυνέδριον σύ, ὦ Ζεῦ, παρέσχεσ θνηταῖσ ἐπιμιγνύμενοσ καὶ κατιὼν παρ’ αὐτὰσ ἐν ἄλλοτε ἄλλῳ σχήματι, ὥστε ἡμᾶσ δεδιέναι μή σε καταθύσῃ τισ ξυλλαβών, ὁπόταν ταῦροσ ᾖσ, ἢ τῶν χρυσοχόων τισ κατεργάσηται χρυσὸν ὄντα, καὶ ἀντὶ Διὸσ ἢ ὁρ́μοσ ἢ ψέλιον ἢ ἐλλόβιον ἡμῖν γένῃ. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 6:12)
- ἑτέρωθι μὲν γὰρ ἀτυχῶν οὔπω δῆλον εἰ διὰ ταῦτα δίκην δίδωσιν ἐνταῦθα δὲ παρ’ οἷσ προὔδωκε φανερόν ἐστιν ὅτι τῶν αὑτοῦ παρανομημάτων ὑπέχει ταύτην τὴν τιμωρίαν. (Lycurgus, Speeches, 122:1)
- ἀπολυθέντοσ δὲ τοῦ Σφοδρίου, καὶ τῶν Ἀθηναίων, ὡσ ἐπύθοντο, πρὸσ πόλεμον τραπομένων, σφόδρα κακῶσ ὁ Ἀγησίλαοσ ἤκουσε, δι’ ἐπιθυμίαν ἄτοπον καὶ παιδαριώδη δοκῶν ἐμποδὼν γεγονέναι κρίσει δικαίᾳ, καὶ τὴν πόλιν παραίτιον ἀπειργάσθαι παρανομημάτων τηλικούτων εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἐπεὶ δὲ τὸν Κλεόμβροτον οὐχ ἑώρα πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν τοῖσ Θηβαίοισ, οὕτω δὴ χαίρειν τὸν νόμον ἐάσασ ᾧ πρόσθεν ἐχρῆτο περὶ τῆσ στρατείασ, αὐτὸσ εἰσ Βοιωτίαν ἐνέβαλεν ἤδη καὶ κακῶσ ἐποίει τοὺσ Θηβαίουσ καὶ πάλιν ἀντέπασχεν, ὥστε καὶ τρωθέντοσ αὐτοῦ ποτε τὸν Ἀνταλκίδαν εἰπεῖν· (Plutarch, Agesilaus, chapter 26 1:1)
- ὡσ δὲ πολὺν χρόνον ἀναρχίασ οὔσησ καὶ τριῶν στρατοπέδων τὴν ἀγορὰν ὁσημέραι περιεχόντων ὀλίγον ἀπέλιπεν ἀνεπίσχετον γεγονέναι τὸ κακόν, ἔγνω τὰ πράγματα πρὸ τῆσ ἐσχάτησ ἀνάγκησ εἰσ Πομπήϊον ἑκουσίῳ χάριτι τῆσ βουλῆσ περιστῆσαι, καὶ τῷ μετριωτάτῳ τῶν παρανομημάτων χρησάμενοσ ἰάματι τῆσ τῶν μεγίστων καταστάσεωσ τὴν μοναρχίαν ἐπαγαγέσθαι μᾶλλον ἢ περιϊδεῖν τὴν στάσιν εἰσ μοναρχίαν τελευτῶσααν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 47 2:1)
- τῶν δὲ ὁ μὲν τοὺσ πόδασ κατεῖχε πιέσασ, ὁ δὲ τὴν κεφαλὴν λαβόμενοσ τῶν τριχῶν ἀνέκλασεν, ὁ δὲ τρίτοσ τῷ ξίφει τύπτων αὐτὸν διεχρήσατο, τῷ μὲν τάχει τῆσ τελευτῆσ πρᾳότερον ἴσωσ ἢ προσῆκον ἦν ἀποθανόντα, τῷ δὲ μόνον ἢ πρῶτον τυράννων ὑπὸ γυναικὸσ ἰδίασ ἀπολέσθαι, καὶ τῇ μετὰ θάνατον αἰκίᾳ τοῦ σώματοσ ῥιφέντοσ καὶ πατηθέντοσ ὑπὸ τῶν Φεραίων, ἄξια πεπονθέναι δόξαντα τῶν παρανομημάτων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 35 7:1)