- τοῦτο μὲν σὸν ἂν εἰή τοῦ δικαστοῦ, καὶ πρόσταττε ὅπη καὶ θέλεις. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 9:7)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 9:7)
- ὅπη καὶ θέλω· (Lucian, Dearum judicium, (no name) 9:8)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 9:8)
- ἀλλ ὅμως οἱ μάταιοι καὶ βοῶσι καὶ μεταστειλάμενοί τινα θρήνων σοφιστὴν πολλὰς συνειλοχότα παλαιὰς συμφορὰς τούτῳ συναγωνιστῇ καὶ χορηγῷ τῆς ἀνοίας καταχρῶνται, ὅπη ἂν ἐκεῖνος ἐξάρχῃ πρὸς τὸ μέλος ἐπαιάζοντες. (Lucian, (no name) 18:3)
(루키아노스, (no name) 18:3)
- εὐκίνητος δὲ τὸ μετὰ τοῦτο πάντως ἔστω καὶ τὸ σῶμα λελυμένος τε ἅμα καὶ συμπεπηγώς, ὡς λυγίζεσθαί τε ὅπη καιρὸς καὶ συνεστάναι καρτερῶς, εἰ τούτου δέοι. (Lucian, De saltatione, (no name) 77:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 77:1)
- οὐ μὴν εἶχόν γε ὅπη τῶν λόγων τραπόμενος ἀνεπίληπτόν τι αὐτῶν εὑρ´οιμι καὶ ὑπὸ θατέρου μηδαμῆ περιτρεπόμενον. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 10:2)
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 10:2)
- μᾶλλον δέ, εἰ δοκεῖ, αὐτὸς παρελθὼν ὁ λόγος ὑπὲρ ἑαυτοῦ καθάπερ ἐν δικασταῖς ὑμῖν εἰπάτω, ὅπῃ λυσιτελέστερον ἡγεῖται τῷ λέγοντι εὐτέλειαν οἴκου καὶ ἀμορφίαν. (Lucian, De Domo, (no name) 14:2)
(루키아노스, De Domo, (no name) 14:2)
- τὼ νεανία τὼ ἑταίρω Πυλάδης τε ὁ Φωκεὺς καὶ Ὀρέστης δοκῶν ἤδη τεθνάναι λαθόντ ἐς τὰ βασίλεια παρελθόντε φονεύουσιν ἄμφω τὸν Αἴγισθον ἡ δὲ Κλυταιμήστρα ἤδη ἀνῄρηται καὶ ἐπ εὐνῆς τινος ἡμίγυμνος πρόκειται καὶ θεραπεία πᾶσα ἐκπεπληγμένοι τὸ ἔργον οἱ μὲν ὥσπερ βοῶσιν, οἱ δέ τινες ὅπῃ φύγωσι περιβλέπουσι. (Lucian, De Domo, (no name) 23:2)
(루키아노스, De Domo, (no name) 23:2)