οἴμοι?
Interjection;
Transliteration: oimoi
Principal Part:
οἴμοι
Etym.: The last syll. in οἴμοι may be elided before ὡς.
- καὶ ἀνεβόησεν Ἠλιού, καὶ εἶπεν. οἴμοι, Κύριε, ὁ μάρτυς τῆς χήρας, μεθ᾿ ἧς ἐγὼ κατοικῶ μετ᾿ αὐτῆς, σὺ κεκάκωκας τοῦ θανατῶσαι τὸν υἱὸν αὐτῆς. (Septuagint, Liber I Regum 17:20)
- καὶ εἶπεν. οἴμοι, ἱνατί τοῦτο ἐγεννήθην ἰδεῖν τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου καὶ τὸ σύντριμμα τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ καθίσαι ἐκεῖ ἐν τῷ δοθῆναι αὐτὴν ἐν χειρὶ ἐχθρῶν καὶ τὸ ἁγίασμα ἐν χειρὶ ἀλλοτρίων; (Septuagint, Liber Maccabees I 2:7)
- οἴμοι! ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη, κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδάρ. (Septuagint, Liber Psalmorum 119:5)
- ἐάν τε γὰρ ἀσεβήσω, οἴμοι. ἐὰν δὲ ὦ δίκαιος, οὐ δύναμαι ἀνακύψαι, πλήρης γὰρ ἀτιμίας εἰμί. (Septuagint, Liber Iob 10:15)
- ΟΙΜΟΙ, ὅτι ἐγενήθην ὡς συνάγων καλάμην ἐν ἀμήτῳ, καὶ ὡς ἐπιφυλλίδα ἐν τρυγητῷ, οὐχ ὑπάρχοντος βότρυος τοῦ φαγεῖν τὰ πρωτόγονα. οἴμοι, ψυχή, (Septuagint, Prophetia Michaeae 7:1)
Synonyms
-
Woe is me
- φεῦ (ah! alas! woe!, alas for)
- οὐαί ( ah, woe, alas)
