οἰκήτωρ
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
οἰκήτωρ
οἰκήτορος
Structure:
οἰκητορος
(Stem)
Sense
- an inhabitant, one who dwells
- a colonist
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εὖτε δὲ παρέπλωον τὴν χώρην τὴν Ἰχθυοφάγων, λόγον ἀκούουσι περὶ νήσου τινόσ ἣ κέεται μὲν ἀπέχουσα τῆσ ταύτῃ ἠπείρου σταδίουσ ἐσ ἑκατόν, ἐρήμη δέ ἐστιν οἰκητόρων. (Arrian, Indica, chapter 31 1:1)
- οὓσ πεπόμφειν, ἀφίκοντο εἰσ Ιἀφὰν κώμην μεγίστην οὖσαν τῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, τείχεσιν ὀχυρωτάτην καὶ πολλῶν οἰκητόρων μεστήν. (Flavius Josephus, 275:1)
- ’ τῆσ δ’ Ἡρακλείασ τῆσ ὑπὸ τὴν Οἴτην καὶ Τραχῖνοσ τῶν οἰκητόρων μεθ’ Ἡρακλέουσ τινὲσ ἀφικόμενοι ἐκ Λυδίασ Κυλικρᾶνεσ, οἱ δ’ Ἀθαμᾶνεσ, ἀφ’ ὧν οἱ τόποι διαμένουσιν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 5 2:3)
- τὴν δὲ ὅλην νῆσον ἐξηγριωμένην ὑπὸ κακῶν καὶ διαμεμισημένην ὑπὸ τῶν οἰκητόρων παραλαβών οὕτωσ ἐξημέρωσε καὶ ποθεινὴν ἐποίησε πᾶσιν ὥστε πλεῖν οἰκήσοντασ ἑτέρουσ ὅθεν οἱ πολῖται πρότερον ἀπεδίδρασκον. (Plutarch, Timoleon, chapter 35 1:2)
- ἀγανακτούσησ δὲ τῆσ βουλῆσ καὶ διατριβὴν λαμβανούσησ τῆσ στρατείασ ἕτεροι παρῆσαν ἀπὸ τοῦ Λατίνων ἔθνουσ ἀποσταλέντεσ, οἳ τὴν Ἀντιατῶν πόλιν ἤγγελλον ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀφεστηκέναι, μιᾷ χρησαμένων γνώμῃ Οὐολούσκων τε τῶν ἀρχαίων οἰκητόρων τῆσ πόλεωσ καὶ Ῥωμαίων τῶν ἀφικομένων ὡσ αὐτοὺσ ἐποίκων καὶ μερισαμένων τὴν γῆν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 20 6:1)
Synonyms
-
an inhabitant
-
a colonist
