Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰκήτωρ

Third declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οἰκήτωρ οἰκήτορος

Structure: οἰκητορος (Stem)

Etym.: oi)ke/w

Sense

  1. an inhabitant, one who dwells
  2. a colonist

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative οἰκήτωρ οἰκήτορε οἰκήτορες
Genitive οἰκήτορος οἰκητόροιν οἰκητόρων
Dative οἰκήτορι οἰκητόροιν οἰκήτορσιν*
Accusative οἰκήτορα οἰκήτορε οἰκήτορας
Vocative οἰκήτορος οἰκήτορε οἰκήτορες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸν γηγενῆ τε Κιλικίων οἰκήτορα ἄντρων ἰδὼν ᾤκτιρα, δάιον τέρασ ἑκατογκάρανον πρὸσ βίαν χειρούμενον Τυφῶνα θοῦρον· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 3:8)
  • ἰὼ σκότοσ, ἐμὸν φάοσ, ἔρεβοσ ὦ φαεννότατον, ὡσ ἐμοί, ἕλεσθ’ ἕλεσθέ μ’ οἰκήτορα, ἕλεσθέ μ’· (Sophocles, Ajax, choral, strophe 31)
  • τὸν μὲν ἂν ὁρᾷσ αὐτῶν τόδε τὸ τόξον ὧδε διατεινόμενον καὶ τῳ ζωστῆρι τῷδε κατὰ τάδε ζωννύμενον, τοῦτον μὲν τῆσδε τῆσ χώρησ οἰκήτορα ποιεῦ· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 9 5:1)
  • οἱ μὲν γὰρ Ιοὐδαῖοι πρωτεύειν ἠξίουν διὰ τὸ τὸν κτίστην τῆσ Καισαρείασ Ἡρώδην αὐτῶν βασιλέα γεγονέναι τὸ γένοσ Ιοὐδαῖον, Σύροι δὲ τὰ μὲν περὶ τὸν Ἡρώδην ὡμολόγουν, ἔφασκον δὲ τὴν Καισάρειαν Στράτωνοσ πύργον τὸ πρότερον καλεῖσθαι καὶ τότε μηδένα γεγονέναι τῆσ πόλεωσ αὐτῶν Ιοὐδαῖον οἰκήτορα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 20 213:2)

Synonyms

  1. an inhabitant

  2. a colonist

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION