뜻

1. 주민, 거주민, 거주자
2. 주민, 거주민

1. an inhabitant, one who dwells
2. a colonist

예문

• χρηστοὶ ἔσονται οἰκήτορες γῆς, ἄκακοι δὲ ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ. ὅτι εὐθεῖς κατασκηνώσουσι γῆν, καὶ ὅσιοι ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 2:21)

  (70인역 성경, 잠언 2:21)

• καὶ γὰρ τοὺς παλαιοὺς οἰκήτορας τῆς ἁγίας σου γῆς μισήσας (Septuagint, Liber Sapientiae 12:3)

  (70인역 성경, 지혜서 12:3)

• Πελλαία δὲ ἦν ἐκείνη, πάλαι μὲν εὐδαίμονος χωρίου κατὰ τοὺς τῶν Μακεδόνων βασιλέας, νῦν δὲ ταπεινοῦ ^ καὶ ὀλιγίστους οἰκήτορας ἔχοντος. (Lucian, Alexander, (no name) 6:3)

  (루키아노스, Alexander, (no name) 6:3)

• τευχεσφόρον μὲν λαὸν ἐκτείνοντ ἄνω Ἰσμήνιον πρὸς ὄχθον, ὡς μὲν ἦν λόγος, αὐτόν τ ἄνακτα, παῖδα κλεινὸν Αἰγέως, καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ, δεξιὸν τεταγμένους κέρας, παλαιᾶς Κεκροπίας <τ> οἰκήτορας, ἴσους ἀριθμόν: (Euripides, Suppliants, episode15)

  (에우리피데스, Suppliants, episode15)

• ἐπίκουρος οἰκήτωρ γ ἂν οὐκ εἰή χθονός. (Euripides, Ion, episode, iambics 1:21)

  (에우리피데스, Ion, episode, iambics 1:21)

• "πόθεν οἰκήτωρ, ἤ τις Ιὤνων τρυφεραμπεχόνων ἁβρὸς ἡδυπαθὴς ὄχλος ὡρ´μηται· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:100)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:100)

• ἐμοὶ γὰρ ἦν πρόφαντον ἐκ πατρὸς πάλαι, τῶν ἐμπνεόντων μηδενὸς θανεῖν ὕπο, ἀλλ ὅστις Αἵδου φθίμενος οἰκήτωρ πέλοι. (Sophocles, Trachiniae, episode 4:3)

  (소포클레스, 트라키니아이, episode 4:3)

• οὗτος ἐπειδὴ ἐκπλεῖν ἔμελλεν εἰς τὴν Λιβύην, διαλογισάμενος πρὸς τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐναντίον Ἀρχεβιάδου καὶ Φρασίου προσέταξεν τὸ ἀργύριον ὃ κατέλειπεν ἦν δὲ τοῦτο ἑκκαίδεκα μναῖ καὶ τετταράκοντα δραχμαί, ὡς ἐγὼ ὑμῖν πάνυ ἀκριβῶς ἐπιδείξω Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι, λέγων ὅτι κοινωνὸς εἰή αὑτοῦ ὁ Κηφισιάδης οὗτος, οἰκήτωρ μὲν ὢν ἐν Σκίρῳ, ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐφ ἑτέρᾳ ἀποδημῶν ἐμπορίᾳ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 5:2)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 5:2)

• τοῦ δὲ Γέλωνος τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ὁ ἐν Γέλῃ, ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆς ἐπὶ Τριοπίῳ κειμένης: (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 153 2:3)

  (헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 153 2:3)

유사 형태

• οἰκήτορας (87)
• οἰκητόρων (47)
• οἰκητήριον (32)
• οἰκήτορες (20)
• οἰκήτωρ (7)
• οἰκήτορσιν (5)
• οἰκῆται (4)
• οἰκήτορα (4)
• οἴκηται (2)
• οἰκητήριόν (2)
• οἰκήτοράς (2)
• οἰκητὰς (2)
• οἰκητός (2)
• οἰκητῆρας (1)
• οἰκήτορ (1)
• οἰκητὸς (1)
• οἰκητή (1)
• οἴκητο (1)
• οἰκήτορσι (1)
• οἰκητοῦ (1)
• οἰκητῆρα (1)
• οἰκητόν (1)
• οἰκητηρίων (1)
• οἰκητὰ (1)
• οἰκητήρια (1)
• οἰκητὴν (1)
• οἰκητὸν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.