Sense

1. sweet, delightful;
2. from which one rises not, sound

Examples

• τὸ δὲ μεμψίμοιρον οὐδὲ οὕτω διαφυγεῖν ῥᾴδιον, ἀλλὰ πολλάκις οἱ μὲν ἄλλοι θεοί τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ εὕδουσι παννύχιοι, τὸν Δία δὲ ἐμὲ οὐκ ἔχει νήδυμος ὕπνος: (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:6)
• ^ ἄλλοι μὲν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ εὗδον παννύχιοι, ἐμὲ δ οὐκ ἔχε νήδυμος ὕπνος: (Lucian, Icaromenippus, (no name) 27:6)
• ἤδη ποτὲ οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας υἱέ, τὸν βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον ὑπὲρ τὸν Ἐπιμενίδην γὰρ κεκοίμησαι - καὶ ἀναρριπίσας τὸν κεραυνὸν ἢ ἐκ τῆς Αἴτνης ^ ἐναυσάμενος μεγάλην ποιήσας τὴν φλόγα ἐπιδείξαιό τινα χολὴν ἀνδρώδους καὶ νεανικοῦ Διός, εἰ μὴ ἀληθῆ ἐστι τὰ ὑπὸ Κρητῶν περὶ σοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ ταφῆς μυθολογούμενα. (Lucian, Timon, (no name) 6:2)
• τῆμος ἄρ Ἀγχίσῃ μὲν ἐπὶ γλυκὺν ὕπνον ἔχευε νήδυμον, αὐτὴ δὲ χροῒ ἕννυτο εἵματα καλά. (Anonymous, Homeric Hymns, 16:2)
• τότε δ ἕσπερος ἔκλαγεν οἰο῀ν ἄγρης ἐξανιών, δονάκων ὕπο μοῦσαν ἀθύρων νήδυμον: (Anonymous, Homeric Hymns, 2:4)
• αὐτὰρ ἐγὼ κλαίεσκον ἀμηχανέοντας ὁρῶσα παῖδας ἐμούς, μέχρι δή μοι ἀπέσσυτο νήδυμος ὕπνος ὀφθαλμῶν, ἠὼς δὲ παραυτίκα φαινόλις ἦλθε. (Theocritus, Idylls, 63)
• Κύρῳ δ ἐμὸν ὤπασα μαζόν, ὃς τρέφε θεῖον Ὅμηρον, ὅθεν πίε νήδυμος Ὀρφεύς. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2172)
• ὅσσα δὲ μερμήριξε λέων ἀνδρῶν ἐν ὁμίλῳ δείσας, ὁππότε μιν δόλιον περὶ κύκλον ἄγωσι, τόσσα μιν ὁρμαίνουσαν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος: (Homer, Odyssey, Book 4 95:2)

Similar forms

• νήδυμος (15)
• νήδυμον? (5)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.