Hellas Alive Dictionary - μοναρχος

Ancient Greek-English Dictionary

μόναρχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μόναρχος μόναρχη μόναρχον

Structure: μοναρχ (Stem) + ος (Ending)

Sense

one who rules alone, a monarch, sovereign
sovereign
Dictator

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	μόναρχος	μόνάρχη	μόναρχον
	Genitive	μονάρχου	μόνάρχης	μονάρχου
	Dative	μονάρχῳ	μόνάρχῃ	μονάρχῳ
	Accusative	μόναρχον	μόνάρχην	μόναρχον
	Vocative	μόναρχε	μόνάρχη	μόναρχον
Dual	N/A/V	μονάρχω	μόνάρχᾱ	μονάρχω
Dual	G/D	μονάρχοιν	μόνάρχαιν	μονάρχοιν
Plural	Nominative	μόναρχοι	μό́ναρχαι	μόναρχα
	Genitive	μονάρχων	μόναρχῶν	μονάρχων
	Dative	μονάρχοις	μόνάρχαις	μονάρχοις
	Accusative	μονάρχους	μόνάρχᾱς	μόναρχα
	Vocative	μόναρχοι	μό́ναρχαι	μόναρχα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	μόναρχος μονάρχου	μοναρχότερος μοναρχοτέρου	μοναρχότατος μοναρχοτάτου
Adverb	μονάρχως	μοναρχότερον	μοναρχότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὡσ δ’ οὖν τὸν Ἀρίστιππον ἀνεῖλεν, εὐθὺσ ἐπεβούλευσε Λυδιάδῃ τῷ Μεγαλοπολίτῃ τυραννοῦντι τῆσ ἑαυτοῦ πατρίδοσ, ὁ δὲ οὐκ ὢν ἀγεννὴσ οὐδὲ ἀφιλότιμοσ τὴν φύσιν, οὐδὲ ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ. (Plutarch, Aratus, chapter 30 1:1)
κατελύθη γὰρ εὐθὺσ τὸ ἔθοσ τοῦτο μετὰ τὴν ἐκβολὴν τῶν μονάρχων ὑπ’ ἀνδρὸσ δημοτικοῦ Ποπλίου Οὐαλερίου τὴν ἐκείνων ἐξουσίαν μεταλαβόντοσ, ᾧ πάντεσ οἱ μετ’ ἐκεῖνον ὕπατοι καλοῦ πράγματοσ δόξαντι ἄρξαι τὰ ὅμοια πράττοντεσ οὐκέτι ταῖσ δέσμαισ τῶν ῥάβδων προσήρτων τοὺσ πελέκεισ, ὅτι μὴ κατὰ τὰσ στρατείασ καὶ τὰσ ἄλλασ ἐξόδουσ τὰσ ἐκ τῆσ πόλεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 59 7:1)
πολλαὶ δ’ ἐπιθέσεισ γεγένηνται καὶ διὰ τὸ εἰσ τὸ σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάσ. (Aristotle, Politics, Book 5 234:2)
πολιτειῶν τε ἰδέασ διέξειμι πάσασ ὅσαισ ἐχρήσατο βασιλευομένη τε καὶ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν μονάρχων, καὶ τίσ ἦν αὐτῶν ἑκάστησ ὁ κόσμοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 8 2:3)
τότε δ’ οὖν ὁ Ῥωμύλοσ ἐπειδὴ τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου βέβαια προσέλαβε, συγκαλέσασ τὸν δῆμον εἰσ ἐκκλησίαν καὶ τὰ μαντεῖα δηλώσασ βασιλεὺσ ἀποδείκνυται πρὸσ αὐτῶν καὶ κατεστήσατο ἐν ἔθει τοῖσ μετ’ αὐτὸν ἅπασι μήτε βασιλείασ μήτε ἀρχὰσ λαμβάνειν, ἐὰν μὴ καὶ τὸ δαιμόνιον αὐτοῖσ ἐπιθεσπίσῃ, διέμεινέ τε μέχρι πολλοῦ φυλαττόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων τὸ περὶ τοὺσ οἰωνισμοὺσ νόμιμον, οὐ μόνον βασιλευομένησ τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ καὶ μετὰ κατάλυσιν τῶν μονάρχων ἐν ὑπάτων καὶ στρατηγῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ νόμουσ ἀρχόντων αἱρέσει. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 6 1:1)
ὁ γοῦν ἐν Αἰγύπτῳ βοῦσ, ὃν ὡσ Ἆπιν τιμῶσιν, ἐν πλείοσι τῶν τοιούτων ἐξουσιάζει πολλῶν μοναρχῶν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 1 44:2)

δεσποτικός (of or for a master)
ἀβασίλευτος (not ruled by a king)
ἰσηγορία (equal freedom of speech)
βραβεύω (to act as a judge or umpire)
αὐθέκαστος (one who calls each thing by its name)
μοναρχικός (monarchical)
ἐφορεία (the ephoralty)
πολεμοποιός (engaging in war)
πλεονέκτης (one who has or claims more than his due)
φιλοθέωρος ()
φιλόθεος (loving God)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
ἰδιωτεία (private life or business)
νεόπλουτος (newly become rich)
μισόδημος (hating the commons)
ἀγαπώντως ()
διώνυμος (with two names)
ἰσονομίᾱ (an equal distribution)
ὠμότης (rawness)
κατοικίδιος (living in or about a house)
ἀριστοκρατία (the rule of the best)
προκρίνω (to choose before others)
ἄσπειστος (to be appeased by no libations)
πολυαρχία (the government of many)
τιμητός (rateable)
οὐδένεια (nothingness)
τυχόντως (by chance)
μοναρχία (monarchy)
ὀστρακισμός (ostracism)
ἀνέστιος (without hearth and home)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

μόναρχος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

μόναρχος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어