Ancient Greek-English Dictionary Language

μόναρχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μόναρχος μόναρχη μόναρχον

Structure: μοναρχ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who rules alone, a monarch, sovereign
  2. sovereign
  3. Dictator

Examples

  • καίτοι πρότερόν γε καὶ πρὸσ ἐλάττονασ ἀγῶνασ εἵλοντο πολλάκισ μονάρχουσ, οὓσ δικτάτορασ καλοῦσιν, οὐκ ἀγνοοῦντεσ, ὅσον ἐστὶν εἰσ ἐπισφαλῆ καιρὸν ὄφελοσ μιᾷ χρωμένουσ γνώμῃ πρὸσ ἀνυπεύθυνον ἀρχὴν ἐν χερσὶ τήν δίκην ἔχουσαν εὐτακτεῖν. (Plutarch, Camillus, chapter 18 5:2)
  • τοῦτον ὄντα τῇ φύσει τοιοῦτον κεκινημένον ὑπὸ τοῦ Κατιλίνα προσδιέφθειραν ἐλπίσι κεναῖσ ψευδομάντεισ καὶ γόητεσ ἔπη πεπλασμένα καὶ χρησμοὺσ ᾄδοντεσ, ὡσ ἐκ τῶν Σιβυλλείων, προδηλοῦντασ εἱμαρμένουσ εἶναι τῇ Ῥώμῃ Κορνηλίουσ τρεῖσ μονάρχουσ, ὧν δύο μὲν ἤδη πεπληρωκέναι τὸ χρεών, Κίνναν τε καὶ Σύλλαν, τρίτῳ δὲ λοιπῷ Κορνηλίῳ ἐκείνῳ φέροντα τὴν μοναρχίαν ἥκειν τὸν δαίμονα, καὶ δεῖν πάντωσ δέχεσθαι καὶ μὴ διαφθείρειν μέλλοντα τοὺσ καιροὺσ, ὥσπερ Κατιλίνασ. (Plutarch, Cicero, chapter 17 4:1)
  • οὐδ’ ἐπίστευον αἱ πόλεισ διάπλεαι κακῶν οὖσαι καὶ πρὸσ ἅπαντασ ἀπηγριωμέναι τοὺσ ἡγουμένουσ στρατοπέδων, μάλιστα διὰ τὴν Καλλίππου καὶ Φάρακοσ ἀπιστίαν, ὧν ὁ μὲν Ἀθηναῖοσ ὤν, ὁ δὲ Λακεδαιμόνιοσ, ἀμφότεροι δὲ φάσκοντεσ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἥκειν καὶ καταλύειν τοὺσ μονάρχουσ, χρυσὸν ἀπέδειξαν τῇ Σικελίᾳ τὰσ ἐν τῇ τυραννίδι συμφοράσ καὶ μακαριωτέρουσ δοκεῖν ἐποίησαν τοὺσ καταστρέψαντασ ἐν τῇ δουλείᾳ τῶν ἐπιδόντων τὴν αὐτονομίαν. (Plutarch, Timoleon, chapter 11 4:1)
  • ὥστε διὰ τοῦτο μὲν οὐδὲν κωλύει τοὺσ μονάρχουσ συμφωνεῖν ταῖσ πόλεσιν, εἰ τῆσ οἰκείασ ἀρχῆσ ὠφελίμου ταῖσ πόλεσιν οὔσησ τοῦτο δρῶσιν. (Aristotle, Politics, Book 3 225:1)
  • πρὸσ τὴν βασιλείαν, διὰ τὸ κατὰ νόμον εἶναι ἀμφοτέρασ ταύτασ τὰσ ἀρχάσ ἔν τε γὰρ τῶν βαρβάρων τισὶν αἱροῦνται αὐτοκράτορασ μονάρχουσ, καὶ τὸ παλαιὸν ἐν τοῖσ ἀρχαίοισ Ἕλλησιν ἐγίγνοντό τινεσ μόναρχοι τὸν τρόπον τοῦτον, οὓσ ἐκάλουν αἰσυμνήτασ, ἔχουσι δέ τινασ πρὸσ ἀλλήλασ αὗται διαφοράσ, ἦσαν δὲ διὰ μὲν τὸ κατὰ νόμον βασιλικαὶ καὶ διὰ τὸ μοναρχεῖν ἑκόντων, τυραννικαὶ δὲ διὰ τὸ δεσποτικῶσ ἄρχειν καὶ κατὰ τὴν αὑτῶν γνώμην· (Aristotle, Politics, Book 4 151:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION