Ancient Greek-English Dictionary Language

μόναρχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μόναρχος μόναρχη μόναρχον

Structure: μοναρχ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who rules alone, a monarch, sovereign
  2. sovereign
  3. Dictator

Examples

  • ὁμόλογοι δὲ τούτοισ εἰσὶ καὶ αἱ τιμαὶ αἱ ἐν ταῖσ πόλεσι καὶ παρὰ τοῖσ μονάρχοισ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 91:3)
  • μέγεθοσ γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ τιμῆσ τοῖσ μονάρχοισ, ὧν ἐφίενται πάντεσ. (Aristotle, Politics, Book 5 229:1)
  • δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντεσ τοῦ κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίωσ, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντεσ τοῖσ μονάρχοισ, οἱο͂ν Κῦροσ Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆσ δυνάμεωσ διὰ τὸ τὴν μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ Σεύθησ ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸσ ὤν. (Aristotle, Politics, Book 5 246:1)
  • οἱ δὲ καὶ διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἱο͂ν καὶ καταφρονοῦντεσ καὶ διὰ κέρδοσ, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτησ μάλιστα δὲ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν οἱ τὴν φύσιν μὲν θρασεῖσ, τιμὴν δ’ ἔχοντεσ πολεμικὴν παρὰ τοῖσ μονάρχοισ· (Aristotle, Politics, Book 5 247:1)
  • ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν, οὗτοι δ’ ὥσπερ κἂν ἄλλησ τινὸσ γενομένησ πράξεωσ περιττῆσ καὶ δι’ ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι τοῖσ ἄλλοισ, οὕτω καὶ τοῖσ μονάρχοισ ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν. (Aristotle, Politics, Book 5 250:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION