Sense

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

Examples

• βασιλεὺσ μὲν οὖν ἐφ’ οἷσ ἐξηπατήθη μεταμελόμενοσ ἡσυχίαν ἦγεν, ἡ δὲ Στάτειρα καὶ πρὸσ τἆλλα φανερῶσ ἠναντιοῦτο καὶ τούτοισ ἐδυσχέραινεν, ὡσ ἄνδρασ εὐνούχουσ καὶ πιστοὺσ βασιλεῖ διὰ Κῦρον ὠμῶσ καὶ παρανόμωσ ἀπολλυούσησ αὐτῆσ. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 17 6:1)
• ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνοσ αἰσχυνθεὶσ ἐπαύσατο καί τὸ λοιπὸν ἄπωθεν ἤδη προσηγόρευεν, ἀχθόμενοσ αὖ πάλιν καί μεταμελόμενοσ τῇ φυγῇ τοῦ φιλήματοσ, ὁ Ἀγησίλαοσ προσεποιεῖτο θαυμάζειν ὅ τι δὴ παθὼν αὐτὸν ὁ Μεγαβάτησ ἀπὸ στόματοσ οὐ φιλοφρονοῖτο. (Plutarch, Agesilaus, chapter 11 6:1)
• τοῦ δὴ δι’ ἄγνοιαν ὁ μὲν ἐν μεταμελείᾳ ἄκων δοκεῖ, ὁ δὲ μὴ μεταμελόμενοσ, ἐπεὶ ἕτεροσ, ἔστω οὐχ ἑκών· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 17:1)
• ὁ δὲ κατακανὼν ὥσπερ ἐχθρὸν ἀπολέσασ οὔτε μεταμελόμενοσ πώποτε φανερὸσ ἐγένετο οὔτε ἀντὶ τοῦ κακοῦ ἔργου τιμῆσ τινοσ ἠξίωσε τὸν κατὰ γῆσ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 6 6:2)
• ὡσ οὖν ἀπεῖπεν ὁ θεὸσ τῇ τοῦ προφήτου δεήσει καὶ δῆλοσ ἦν μεταμελόμενοσ, ἅμ’ ἡμέρᾳ Σαμουῆλοσ εἰσ Γάλγαλα παραγίνεται πρὸσ Σαοῦλον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 187:1)

Similar forms

• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένους (6)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)
• μεταμελόμενοι (1)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)
• μεταμελομένοις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.