Sense

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

Examples

• ἐπιστάντων δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ἔδοξε τοῖσ πατρικίοισ ἠρεθισμένον ὁρῶσι τὸν δῆμον καὶ μεταμελόμενον ἐπὶ τῇ Κασσίου καταδίκῃ, διὰ φυλακῆσ αὐτὸν ἔχειν, μή τι παρακινήσειε πάλιν εἰσ δεκασμῶν ἐλπίδα καὶ κλήρων διανομῆσ ὑπαχθεὶσ ὑπ’ ἀνδρὸσ δημαγωγῆσαι δυνατοῦ τὸ τῆσ ὑπατείασ λαβόντοσ ἀξίωμα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 82 6:3)

Similar forms

• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένους (6)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)
• μεταμελόμενοι (1)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)
• μεταμελομένοις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.