Sense

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

Examples

• Ὡσ δὲ ἐξαπέστειλε Φαραὼ τὸν λαόν, οὐχ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ ὁδὸν γῆσ Φυλιστιείμ, ὅτι ἐγγὺσ ἦν. εἶπε γὰρ ὁ Θεόσ. μήποτε μεταμελήσῃ τῷ λαῷ ἰδόντι πόλεμον, καὶ ἀποστρέψῃ εἰσ Αἴγυπτον. (Septuagint, Liber Exodus 13:17)
• "ὦ Τυχιάδη, μή σοι μεταμελήσῃ τοῦ σκώμματοσ ὕστερον. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 18:1)
• πρὸσ ταῦτ’ οὖν σκοπῶν εὐλαβοῦ μή ποτέ σοι μεταμελήσῃ τῶν νῦν ἀναξίωσ ἐκπεσόντων. (Plato, Epistles, Letter 2 28:1)
• ἐὰν δὲ τοῖσ ἐχθροῖσ τοῖσ ἐμοῖσ πεισθῆτε, οὐδ’ ἂν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑμῖν μεταμελήσῃ, οὐδὲν ἔτι πλέον ποιήσετε. (Andocides, Speeches, 238:9)
• οἱ δὲ θεράποντεσ ἐπιστάμενοι τὸν τρόπον αὐτοῦ κατακρύπτουσι τὸν Κροῖσον ἐπὶ τῷδε τῷ λόγῳ ὥστε, εἰ μὲν μεταμελήσῃ τῷ Καμβύσῃ καὶ ἐπιζητέῃ τὸν Κροῖσον, οἳ δὲ ἐκφήναντεσ αὐτὸν δῶρα λάμψονται ζωάγρια Κροίσου, ἢν δὲ μὴ μεταμέληται μηδὲ ποθέῃ μιν, τότε καταχρᾶσθαι. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 36 6:1)

Similar forms

• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένους (6)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)
• μεταμελομένοις (1)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)
• μεταμελόμενοι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.