Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μάχομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μάχομαι μαχέσομαι ἐμαχεσάμην μεμάχημαι

Structure: μάχ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: Dep.

Sense

  1. (with dative) I make war, fight, battle
  2. I quarrel, wrangle, dispute
  3. I contend, compete

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μάχομαι μάχει, μάχῃ μάχεται
Dual μάχεσθον μάχεσθον
Plural μαχόμεθα μάχεσθε μάχονται
SubjunctiveSingular μάχωμαι μάχῃ μάχηται
Dual μάχησθον μάχησθον
Plural μαχώμεθα μάχησθε μάχωνται
OptativeSingular μαχοίμην μάχοιο μάχοιτο
Dual μάχοισθον μαχοίσθην
Plural μαχοίμεθα μάχοισθε μάχοιντο
ImperativeSingular μάχου μαχέσθω
Dual μάχεσθον μαχέσθων
Plural μάχεσθε μαχέσθων, μαχέσθωσαν
Infinitive μάχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαχομενος μαχομενου μαχομενη μαχομενης μαχομενον μαχομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μάχουμαι μάχει, μάχῃ μάχειται
Dual μάχεισθον μάχεισθον
Plural μαχοῦμεθα μάχεισθε μάχουνται
OptativeSingular μαχοίμην μάχοιο μάχοιτο
Dual μάχοισθον μαχοίσθην
Plural μαχοίμεθα μάχοισθε μάχοιντο
Infinitive μάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαχουμενος μαχουμενου μαχουμενη μαχουμενης μαχουμενον μαχουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμαχόμην ἐμάχου ἐμάχετο
Dual ἐμάχεσθον ἐμαχέσθην
Plural ἐμαχόμεθα ἐμάχεσθε ἐμάχοντο

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμαχεσάμην ἐμαχέσω ἐμαχέσατο
Dual ἐμαχέσασθον ἐμαχεσάσθην
Plural ἐμαχεσάμεθα ἐμαχέσασθε ἐμαχέσαντο
SubjunctiveSingular μαχέσωμαι μαχέσῃ μαχέσηται
Dual μαχέσησθον μαχέσησθον
Plural μαχεσώμεθα μαχέσησθε μαχέσωνται
OptativeSingular μαχεσαίμην μαχέσαιο μαχέσαιτο
Dual μαχέσαισθον μαχεσαίσθην
Plural μαχεσαίμεθα μαχέσαισθε μαχέσαιντο
ImperativeSingular μάχεσαι μαχεσάσθω
Dual μαχέσασθον μαχεσάσθων
Plural μαχέσασθε μαχεσάσθων
Infinitive μαχέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαχεσαμενος μαχεσαμενου μαχεσαμενη μαχεσαμενης μαχεσαμενον μαχεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρεσ καὶ πατάξωσι γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆσ μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται. καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆσ γυναικόσ, δώσει μετὰ ἀξιώματοσ. (Septuagint, Liber Exodus 21:22)
  • Ἐὰν δὲ μάχωνται ἄνθρωποι ἐπὶ τὸ αὐτό, ἄνθρωποσ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ προσέλθη ἡ γυνὴ ἑνὸσ αὐτῶν ἐξελέσθαι τὸν ἄνδρα αὐτῆσ ἐκ χειρὸσ τοῦ τύπτοντοσ αὐτὸν καὶ ἐκτείνασα τὴν χεῖρα ἐπιλάβηται τῶν διδύμων αὐτοῦ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 25:11)
  • μήτε δυστυχοῦντασ, ἀφαιρεῖ γὰρ τὸν ἔλεον, ὅταν δυσκολαίνωσι καὶ μάχωνται τοῖσ συναχθομένοισ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 2:1)
  • μήτε δυστυχοῦντασ, ἀφαιρεῖ γὰρ τὸν ἔλεον, ὅταν δυσκολαίνωσι καὶ μάχωνται τοῖσ συναχθομένοισ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 1:2)
  • πολιτείασ τοῖσ δημοσίοισ προσελθεῖν πράγμασιν, οὕτωσ ἐμοὶ δοκεῖ μετὰ πλείστησ ἐπιμελείασ καὶ δεινότητοσ οὗτοσ ὁ ἀνὴρ ἀνατρέπειν καὶ καταβάλλειν τὴν συνήθειαν, ὡσ ἐνιαχοῦ καὶ αὐτοὶ μαρτυροῦσιν οἱ τὸν ἄνδρα σεμνύνοντεσ, ὅταν αὐτῷ περὶ τοῦ ψευδομένου μάχωνται. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 2 3:1)

Synonyms

  1. I make war

  2. I quarrel

  3. I contend

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION