Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μάρναμαι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μάρναμαι

Structure: μάρνα (Stem) + μαι (Ending)

Etym.: Dep., only in pres. and imperf.

Sense

  1. I fight, battle
  2. I contend, strive

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μάρναμαι μάρνασαι μάρναται
Dual μάρνασθον μάρνασθον
Plural μαρνάμεθα μάρνασθε μάρνανται
SubjunctiveSingular μαρνῶμαι μαρνῇ μαρνῆται
Dual μαρνῆσθον μαρνῆσθον
Plural μαρνώμεθα μαρνῆσθε μαρνῶνται
OptativeSingular μαρναίμην μαρναῖο μαρναῖτο
Dual μαρναῖσθον μαρναίσθην
Plural μαρναίμεθα μαρναῖσθε μαρναῖντο
ImperativeSingular μάρνασο μαρνάσθω
Dual μάρνασθον μαρνάσθων
Plural μάρνασθε μαρνάσθων
Infinitive μάρνασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαρναμενος μαρναμενου μαρναμενη μαρναμενης μαρναμενον μαρναμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμαρνάμην ἐμαρνῶ, ἐμάρνασο ἐμάρνατο
Dual ἐμάρνασθον ἐμαρνάσθην
Plural ἐμαρνάμεθα ἐμάρνασθε ἐμάρναντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καί τινεσ οἶνον ἄγοντεσ ἐν εἰρεσίᾳ Διονύσου συμποσίου ναῦται καὶ κυλίκων ἐρέται μάρνανται περὶ τοῦδε· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 2:2)
  • κείνουσ οὔτ’ Αἴδησ ἐδαμάσσατο, κἠν Ἀχέροντι μάρνανται· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3963)

Synonyms

  1. I fight

  2. I contend

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION