뜻

1. 분노, 흉포, 잔인

1. raging, frantic, mad, mad

예문

• δὸσ τόξα μοι κερουλκά, δῶρα Λοξίου, οἷσ μ’ εἶπ’ Ἀπόλλων ἐξαμύνασθαι θεάσ, εἴ μ’ ἐκφοβοῖεν μανιάσιν λυσσήμασιν. (Euripides, episode 2:12)

  (에우리피데스, episode 2:12)

• ἐγὼ δὲ φοιτῶντ’ ἄνδρα μανιάσιν νόσοισ ὤτρυνον, εἰσέβαλλον εἰσ ἑρ́κη κακά. (Sophocles, Ajax, episode 2:18)

  (소포클레스, Ajax, episode 2:18)

유사 형태

• μανίας (140)
• μανίαν (130)
• μανία (70)
• Μάνιος (44)
• Μάνιον (38)
• μανικὸν (28)
• μανίᾳ (24)
• μανίην (18)
• μανίης (18)
• μανιῶν (17)
• μανικῶς (16)
• Μανίλιος (15)
• Μανίου (15)
• μανίαις (15)
• μανίη (12)
• μανικόν (10)
• μανικὰ (10)
• μανιῶδες (10)
• μανίαι (9)
• μανικὴν (8)
• μανιβυς (7)
• Μανίῳ (7)
• μανιώδει (7)
• μανιώδεις (6)
• μανικὸς (6)
• Μανιλίου (5)
• μανίαισιν (5)
• μανίῃ (5)
• μανιώδη (4)
• μανικὰς (3)
• μανικοῦ (3)
• μανιώδους (3)
• Μανιλίῳ (3)
• μανιώδης (3)
• μανικοὺς (3)
• μανικῷ (3)
• μανιάκης (2)
• μανικῶν (2)
• μανιωδῶς (2)
• μανιάκην (2)
• μανιάσιν (2)
• Μανίλιον (2)
• Μανί (2)
• μανιώδεος (1)
• μανιῶντες (1)
• μανιάδων (1)
• μανιξαταμ (1)
• μανιώδεα (1)
• μανιάκας (1)
• ̔μανίας (1)
• μανιπυλα (1)
• μανιώδεσι (1)
• Μανιάθης (1)
• μανικούς (1)
• Μανιος (1)
• μανιάδος (1)
• Μανίλιόν (1)
• μᾶνιν (1)
• μανι (1)
• μανιάκαις (1)
• μανιάς (1)
• μανίη· (1)
• μανικοῖς (1)
• μανίπλα (1)
• μανιᾶν (1)
• μανιξατας (1)
• μανικάς (1)
• Μανίλλιον (1)
• μανιπυλος (1)
• μανικοὶ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.