Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κελαινός?

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration: kelainos

Principal Part: κελαινός κελαινή κελαινόν

Structure: κελαιν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. black, swart, dark, murky

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κελαινός κελαινή κελαινόν
Genitive κελαινοῦ κελαινῆς κελαινοῦ
Dative κελαινῷ κελαινῇ κελαινῷ
Accusative κελαινόν κελαινήν κελαινόν
Vocative κελαινέ κελαινή κελαινόν
DualN/A/V κελαινώ κελαινά κελαινώ
G/D κελαινοῖν κελαιναῖν κελαινοῖν
PluralNominative κελαινοί κελαιναί κελαινά
Genitive κελαινῶν κελαινῶν κελαινῶν
Dative κελαινοῖς κελαιναῖς κελαινοῖς
Accusative κελαινούς κελαινάς κελαινά
Vocative κελαινοί κελαιναί κελαινά
Positive Comparative Superlative
Adjective κελαινός κελαινοῦ κελαινότερος κελαινοτεροῦ κελαινότατος κελαινοτατοῦ
Adverb κελαινώς κελαινότερον κελαινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤδη γάρ σφιν ἔκειτο μέγας λῖς, ἀμφὶ δὲ κάπροι δοιοί, ἀπουράμενοι ψυχάς, κατὰ δέ σφι κελαινὸν αἷμ ἀπελείβετ ἔραζ: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 16:6)
  • ἐμ μένεος δ ἄρα τοῦ γε κελαινὸν πίμπλαται ἦτορ: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 39:2)
  • κλωστοῦ δ ἀμφιβόλοις λίνοιο ναὸς ὡσεὶ σκάφος κελαινόν, εἰς ἕδρανα λάινα δάπεδά τε φόνια πατρί- δι Παλλάδος θέσαν θεᾶς. (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 12)
  • διαμεθεὶς δὲ τόνδε μόχθον, ὡς ἐμοῦ πεφευγότος, ἱέται ξίφος κελαινὸν ἁρπάσας δόμων ἔσω. (Euripides, episode, trochees6)
  • ἀόρι δ ἐν φονίῳ τετραβάμονες ἵπποι ἔπαλ- λον, κελαινὰ δ ἀμφὶ νῶθ ἱέτο κόνις. (Euripides, choral, epode1)
  • βοᾷ δὲ πόντιος κλύδων ξυμπίτνων, στένει βυθός, κελαινὸς δ Αἴδος ὑποβρέμει μυχὸς γᾶς, παγαί θ ἁγνορύτων ποταμῶν στένουσιν ἄλγος οἰκτρόν. (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, epode1)
  • ὅπως Ἀχαι- ῶν δίθρονον κράτος, Ἑλλάδος ἥβας ξύμφρονα ταγάν, πέμπει σὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι θούριος ὄρνις Τευκρίδ ἐπ αἰᾶν, οἰωνῶν βασιλεὺς βασιλεῦσι νε- ῶν ὁ κελαινός, ὅ τ ἐξόπιν ἀργᾶς, φανέντες ἴ- κταρ μελάθρων χερὸς ἐκ δοριπάλτου παμπρέπτοις ἐν ἕδραισιν, βοσκόμενοι λαγίναν, ἐρικύμονα φέρματι γένναν, βλαβέντα λοισθίων δρόμων. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 13)

Synonyms

  1. black

Related

명사

형용사

부사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION