뜻

1. to melt away, to make to fall away
2. to melt or be melting away

예문

• οὐ γὰρ δή τοι πλάσται μὲν καὶ γραφεῖσ ἐν ὕλῃ φθαρτῇ χειρῶν εὐστοχίασ ἐνδεικνύμενοι τοσούτουσ εἰσφέρονται πόνουσ, ὥστε καὶ φλέβια καὶ πτίλα καὶ χνοῦσ καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια εἰσ ἄκρον ἐξεργάζεσθαι καὶ κατατήκειν εἰσ ταῦτα τὰσ τέχνασ, πολιτικὸσ δ’ ἄρα δημιουργόσ, πάντασ ὑπεράρασ τοὺσ καθ’ αὑτὸν φύσει τε καὶ πόνῳ, τῶν ἐλαχίστων τινὸσ εἰσ τὸ εὖ λέγειν, εἰ δὴ καὶ ταῦτα ἐλάχιστα, ὠλιγώρησε. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 51 3:2)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 51 3:2)

• βίᾳ δὲ ἀέρα συστάντα οὐδὲν λύει πλὴν κατὰ τὸ στοιχεῖον, ἀβίαστον δὲ κατατήκει μόνον πῦρ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 281:3)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 281:3)

• οἱο͂ν οὖν ὑπερσκελὲσ ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν πόνων πολλοὺσ μὲν κόπουσ, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμφοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡσ ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείττων οὖσα σώματοσ περιθύμωσ ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴσ τινασ μαθήσεισ καὶ ζητήσεισ συντόνωσ ἰῄ, κατατήκει, διδαχάσ τ’ αὖ καὶ μάχασ ἐν λόγοισ ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι’ ἐρίδων καὶ φιλονικίασ γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺσ πλείστουσ, τἀναίται αἰτιᾶσθαι ποιεῖ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 462:1)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 462:1)

• διὰ δὲ τοῦ καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου μὴ τὴν ψυχὴν ἀνίαισ καὶ λύπαισ κατατήκειν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 18:5)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 18:5)

• τὰσ δὲ σάρκασ τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ λείπεται τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον καὶ τὰ ὀστέα. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 87 4:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 87 4:2)

유사 형태

• κατατήκει (4)
• κατατήκειν (2)
• κατατήκεται (2)
• κατατήκομαι (2)
• κατατήξεις (1)
• κατατήκετ (1)
• κατάτηκ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.