Hellas Alive Dictionary - καταρρακτος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: καταρρακτός καταρρακτή καταρρακτόν

Structure: καταρρακτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = katarra/kths,

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	καταρρακτός καταρρακτοῦ	καταρρακτότερος καταρρακτοτεροῦ	καταρρακτότατος καταρρακτοτατοῦ
Adverb	καταρρακτώς	καταρρακτότερον	καταρρακτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ νυκτικόρακα καὶ καταρράκτην καὶ ἶβιν (Septuagint, Liber Leviticus 11:17)
καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰσ τὸν καταρράκτην, ὃσ ἦν ἐν πύλῃ οἴκου ἀποτεταγμένου τοῦ ὑπερῴου, ὃσ ἦν ἐν οἴκῳ Κυρίου. (Septuagint, Liber Ieremiae 20:2)
ἐπεὶ δ’ ἀφῖκτο τὸν καταρράκτην ὀδὸν χαλκοῖσ βάθροισι γῆθεν ἐρριζωμένον, ἔστη κελεύθων ἐν πολυσχίστων μιᾷ, κοίλου πέλασ κρατῆροσ, οὗ τὰ Θησέωσ Περίθου τε κεῖται πίστ’ ἀεὶ ξυνθήματα. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode9)
Λυσίμαχοσ δὲ τὴν νῦν πόλιν τειχίσασ, ἀηδῶσ τῶν ἀνθρώπων μεθισταμένων, τηρήσασ καταρράκτην ὄμβρον συνήργησε καὶ αὐτὸσ καὶ τοὺσ ῥινούχουσ ἐνέφραξεν ὥστε κατακλύσαι τὴν πόλιν· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 36:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com