Sense

1. to burn down, burn completely, to burn, alive
2. had burnt down, burnt out

Examples

• τὰ δὲ κρέατα τοῦ μόσχου καὶ τὸ δέρμα καὶ τὴν κόπρον κατακαύσεισ πυρὶ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. ἁμαρτίασ γάρ ἐστι. (Septuagint, Liber Exodus 29:14)
• ἐὰν δὲ καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ τῆσ τελειώσεωσ καὶ τῶν ἄρτων ἕωσ πρωί̈, κατακαύσεισ τὰ λοιπὰ πυρί. οὐ βρωθήσεται, ἁγίασμα γάρ ἐστι. (Septuagint, Liber Exodus 29:34)
• καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Ἰησοῦν. μὴ φοβηθῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι αὔριον ταύτην τὴν ὥραν ἐγὼ παραδίδωμι τετροπωμένουσ αὐτοὺσ ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ. τοὺσ ἵππουσ αὐτῶν νευροκοπήσεισ καὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν κατακαύσεισ ἐν πυρί. (Septuagint, Liber Iosue 11:6)
• τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ ἀνακαύσεισ ἐν μέσῃ τῇ πόλει κατὰ τὴν πλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ συγκλεισμοῦ. καὶ λήψῃ τὸ τέταρτον καὶ κατακαύσεισ αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῆσ, καὶ τὸ τέταρτον κατακόψεισ ἐν ρομφαίᾳ κύκλῳ αὐτῆσ, καὶ τὸ τέταρτον διασκορπιεῖσ τῷ πνεύματι, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 5:2)
• καὶ ἐκ τούτων λήψῃ ἔτι καὶ ρίψεισ αὐτοὺσ εἰσ μέσον τοῦ πυρὸσ καὶ κατακαύσεισ αὐτοὺσ ἐν πυρί. ἐξ αὐτῆσ ἐξελεύσεται πῦρ. ‐ Καὶ ἐρεῖσ παντὶ οἴκω Ἰσραήλ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 5:4)

Similar forms

• κατακαῦσαι (19)
• κατακαύσει (13)
• κατακαύσας (11)
• κατακαίνειν (11)
• κατακανεῖν (10)
• κατακάλυμμα (10)
• κατακαίειν (9)
• κατακαῆναι (6)
• κατακαυθῆναι (6)
• κατακαυθῇ (5)
• κατακαίων (5)
• κατακαύσεις (5)
• κατακάνοιεν (4)
• κατακαύσετε (4)
• κατακαλῶν (4)
• κατακαλύψει (4)
• κατακαύματος (4)
• κατακαύσουσι (3)
• κατακαυθέντα (3)
• κατακάειν (3)
• κατακαίουσι (3)
• κατακανὼν (3)
• κατάκαυμα (3)
• κατακαύσειν (3)
• κατακαίνων (2)
• κατακαίῃ (2)
• κατακαυθῇς (2)
• κατάκαρπος (2)
• κατακαλύψαι (2)
• κατακαίεται (2)
• κατακαλεῖν (2)
• κατακαλύψω (2)
• κατακαυθὲν (2)
• κατακαῦται (2)
• κατακαῇ (2)
• κατακάλυμμά (2)
• κατακάεσθαι (1)
• κατακαιέμεν (1)
• κατακαίωσι (1)
• κατακάλυψόν (1)
• κατακάρπως (1)
• κατακαύσατε (1)
• κατακαύσομεν (1)
• κατακαυχᾶσαι (1)
• κατακαέντα (1)
• κατακαίει (1)
• κατακαίνοι (1)
• κατακαίριον (1)
• κατακαλύψας (1)
• κατακάουσιν (1)
• κατακαυθείη (1)
• κατακαῦσαί (1)
• κατακαύσωσι (1)
• κατακάωσιν (1)
• κατακαᾶμεν (1)
• κατακάετε (1)
• κατακαῖον (1)
• κατακανών (1)
• κατακαύματι (1)
• κατακαύσειεν (1)
• κατακαυχᾶται (1)
• κατακαέντων (1)
• κατακαίεις (1)
• κατακαίνω (1)
• κατακάνοι (1)
• κατακαύσῃσ‧ (1)
• κατακαύτας (1)
• κατάκαμψιν (1)
• κατακάουσι (1)
• κατακαύματός (1)
• κατακαύσωμέν (1)
• κατακάων (1)
• κατακάετ (1)
• κατακαίοιεν (1)
• κατάκαυσον (1)
• κατακαυχᾶσθε (1)
• κατακαέντος (1)
• κατακαίνοις (1)
• κατακαίριος (1)
• κατακαλύψασ‧ (1)
• κατακάνῃς (1)
• κατάκαρπον (1)
• κατακαύσαιμι (1)
• κατακαύσῃς (1)
• κατακάει (1)
• κατακαίνει (1)
• κατακαίοντα (1)
• κατακάμψαι‧ (1)
• κατακαόντων (1)
• κατακαυθήτω (1)
• κατακαύσω (1)
• κατακαυχῶ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.