Sense

1. to burn down, burn completely, to burn, alive
2. had burnt down, burnt out

Examples

• καὶ ᾠκοδόμησαν τὸν βωμὸν τοῦ Ταφέθ, ὅσ ἐστιν ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννόμ, τοῦ κατακαίειν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν ἐν πυρί, ὃ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖσ καὶ οὐ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου. (Septuagint, Liber Ieremiae 7:29)
• καὶ ᾠκοδόμησαν ὑψηλὰ τῇ Βάαλ τοῦ κατακαίειν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐν πυρί, ἃ οὐκ ἐνετειλάμην οὐδὲ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου. (Septuagint, Liber Ieremiae 19:5)
• εἶτα τοὺσ Ιἑροσολυμίτασ ἐπελθόντασ τάσ τε πόλεισ ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ τοὺσ ἱππέασ ἀποσφάττειν, ὅλωσ τε μηδεμιᾶσ ἀπέχεσθαι παρανομίασ μηδὲ ὠμότητοσ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 292:1)
• Κασάνδρασ δὲ λεγούσησ ἔνοπλον ἐν αὐτῷ δύναμιν εἶναι, καὶ προσέτι Λαοκόωντοσ τοῦ μάντεωσ, τοῖσ μὲν ἐδόκει κατακαίειν, τοῖσ δὲ κατὰ βαράθρων ἀφιέναι· (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 5 27:1)
• εἰμὶ γὰρ ἀνὴρ πάντα γράφων τὰ βροτῶν ἔργα καὶ ἀθανάτων, εἰ δὲ πρόκειταί σοι πολλοὺσ ζῶντασ κατακαίειν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 411 1:2)

Similar forms

• κατακαῦσαι (19)
• κατακαύσει (13)
• κατακαύσας (11)
• κατακαίνειν (11)
• κατακάλυμμα (10)
• κατακανεῖν (10)
• κατακαίειν (9)
• κατακαῆναι (6)
• κατακαυθῆναι (6)
• κατακαίων (5)
• κατακαύσεις (5)
• κατακαυθῇ (5)
• κατακαλῶν (4)
• κατακαλύψει (4)
• κατακαύματος (4)
• κατακάνοιεν (4)
• κατακαύσετε (4)
• κατακαύσουσι (3)
• κατακαυθέντα (3)
• κατακάειν (3)
• κατακαίουσι (3)
• κατακανὼν (3)
• κατάκαυμα (3)
• κατακαύσειν (3)
• κατακαίῃ (2)
• κατακαυθῇς (2)
• κατάκαρπος (2)
• κατακαλύψαι (2)
• κατακαίεται (2)
• κατακαλεῖν (2)
• κατακαλύψω (2)
• κατακαυθὲν (2)
• κατακαῦται (2)
• κατακαῇ (2)
• κατακάλυμμά (2)
• κατακαίνων (2)
• κατακαᾶμεν (1)
• κατακάετε (1)
• κατακαῖον (1)
• κατακανών (1)
• κατακαύματι (1)
• κατακαύσειεν (1)
• κατακαυχᾶται (1)
• κατακαέντων (1)
• κατακαίεις (1)
• κατακαίνω (1)
• κατακάνοι (1)
• κατακαύσῃσ‧ (1)
• κατακαύτας (1)
• κατάκαμψιν (1)
• κατακάουσι (1)
• κατακαύματός (1)
• κατακαύσωμέν (1)
• κατακάων (1)
• κατακάετ (1)
• κατακαίοιεν (1)
• κατάκαυσον (1)
• κατακαυχᾶσθε (1)
• κατακαέντος (1)
• κατακαίνοις (1)
• κατακαίριος (1)
• κατακαλύψασ‧ (1)
• κατακάνῃς (1)
• κατάκαρπον (1)
• κατακαύσαιμι (1)
• κατακαύσῃς (1)
• κατακάει (1)
• κατακαίνει (1)
• κατακαίοντα (1)
• κατακάμψαι‧ (1)
• κατακαόντων (1)
• κατακαυθήτω (1)
• κατακαύσω (1)
• κατακαυχῶ (1)
• κατακάεσθαι (1)
• κατακαιέμεν (1)
• κατακαίωσι (1)
• κατακάλυψόν (1)
• κατακάρπως (1)
• κατακαύσατε (1)
• κατακαύσομεν (1)
• κατακαυχᾶσαι (1)
• κατακαέντα (1)
• κατακαίει (1)
• κατακαίνοι (1)
• κατακαίριον (1)
• κατακαλύψας (1)
• κατακάουσιν (1)
• κατακαυθείη (1)
• κατακαῦσαί (1)
• κατακαύσωσι (1)
• κατακάωσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.