Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφθείρω καταφθερῶ

Structure: κατα (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy or spoil utterly, bring to naught

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρω καταφθείρεις καταφθείρει
Dual καταφθείρετον καταφθείρετον
Plural καταφθείρομεν καταφθείρετε καταφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular καταφθείρω καταφθείρῃς καταφθείρῃ
Dual καταφθείρητον καταφθείρητον
Plural καταφθείρωμεν καταφθείρητε καταφθείρωσιν*
OptativeSingular καταφθείροιμι καταφθείροις καταφθείροι
Dual καταφθείροιτον καταφθειροίτην
Plural καταφθείροιμεν καταφθείροιτε καταφθείροιεν
ImperativeSingular καταφθείρε καταφθειρέτω
Dual καταφθείρετον καταφθειρέτων
Plural καταφθείρετε καταφθειρόντων, καταφθειρέτωσαν
Infinitive καταφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρων καταφθειροντος καταφθειρουσα καταφθειρουσης καταφθειρον καταφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρομαι καταφθείρει, καταφθείρῃ καταφθείρεται
Dual καταφθείρεσθον καταφθείρεσθον
Plural καταφθειρόμεθα καταφθείρεσθε καταφθείρονται
SubjunctiveSingular καταφθείρωμαι καταφθείρῃ καταφθείρηται
Dual καταφθείρησθον καταφθείρησθον
Plural καταφθειρώμεθα καταφθείρησθε καταφθείρωνται
OptativeSingular καταφθειροίμην καταφθείροιο καταφθείροιτο
Dual καταφθείροισθον καταφθειροίσθην
Plural καταφθειροίμεθα καταφθείροισθε καταφθείροιντο
ImperativeSingular καταφθείρου καταφθειρέσθω
Dual καταφθείρεσθον καταφθειρέσθων
Plural καταφθείρεσθε καταφθειρέσθων, καταφθειρέσθωσαν
Infinitive καταφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρομενος καταφθειρομενου καταφθειρομενη καταφθειρομενης καταφθειρομενον καταφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοσ δὲ τὴν σύνεγγυσ χώραν καταφθείρων τὰσ κτήσεισ ἐλυμαίνετο· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 34 3:1)
  • ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Ξέρξησ ἀπὸ τῶν Θερμοπυλῶν ἀναζεύξασ προῆγε διὰ τῆσ Φωκέων χώρασ, πορθῶν μὲν τὰσ πόλεισ, καταφθείρων δὲ τὰσ ἐπὶ τῆσ χώρασ κτήσεισ. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 12 17:1)
  • ἐπὶ δὲ τούτων ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ οὐ διέλιπε τὴν μὲν χώραν τῶν Πελοποννησίων λεηλατῶν καὶ καταφθείρων, τὰ δὲ φρούρια πολιορκῶν· (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 43 2:2)
  • καὶ Διονύσιοσ μὲν ἀφώρμησεν ἐπὶ Συρακουσῶν, καταφθείρων τὴν χώραν δι’ ἧσ ἦγε τὴν δύναμιν. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 55 8:3)
  • Κερσοβλέπτησ γὰρ ὁ βασιλεὺσ τῶν Θρᾳκῶν διετέλει τὰσ ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ πόλεισ ὁμορούσασ τῇ Θρᾴκῃ καταστρεφόμενοσ καὶ τὴν χώραν καταφθείρων. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 70 10:2)

Synonyms

  1. to destroy or spoil utterly

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION