Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰθύς

First/Third declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἰθύς ἰθεῖα ἰθύ

Structure: ἰθυ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: ionic for eu)qu/s

Sense

  1. Alternative spelling of εὐθύς ‎(euthús)

Examples

  • μέγα δὲ φρεσὶ θάρσοσ ἀέξων ἰθὺσ ἔχειν θοὸν ἁρ́μα καὶ ὠκυπόδων σθένοσ ἵππων, μηδὲν ὑποδδείσασ κτύπον Ἄρεοσ ἀνδροφόνοιο, ὃσ νῦν κεκληγὼσ περιμαίνεται ἱερὸν ἄλσοσ Φοίβου Ἀπόλλωνοσ, ἑκατηβελέταο ἄνακτοσ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 7:2)
  • Ἴδην δ’ ἵκανεν πολυπίδακα, μητέρα θηρῶν, βῆ δ’ ἰθὺσ σταθμοῖο δι’ οὔρεοσ· (Anonymous, Homeric Hymns, 7:8)
  • ἀλλά μιν Λἰσονίδησ τετραμμένον ἰθὺσ ἑοῖο πλῆξεν ἐπαΐξασ στῆθοσ μέσον, ἀμφὶ δὲ δουρὶ ὀστέον ἐρραίσθη· (Apollodorus, Argonautica, book 1 18:12)
  • ἀλλ’ ἄμυδισ κορύνασ ἀζηχέασ ἠδὲ σιγύννουσ ἰθὺσ ἀνασχόμενοι Πολυδεύκεοσ ἀντιάασκον. (Apollodorus, Argonautica, book 2 2:26)
  • τοῦ δ’ ἰθὺσ κενεὰσ ὁ γεραιὸσ ἀνέσχεν γλήνασ ἀμπετάσασ, καὶ ἀμείψατο τοῖσδ’ ἐπέεσσιν· (Apollodorus, Argonautica, book 2 4:29)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION