Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰθύς

First/Third declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἰθύς ἰθεῖα ἰθύ

Structure: ἰθυ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: ionic for eu)qu/s

Sense

  1. Alternative spelling of εὐθύς ‎(euthús)

Examples

  • ὦ Τρῶεσ ἀρηί̈φιλοι, Ζεὺσ ὑψιμέδων, ὃσ ἅπαντα δέρκεται, οὐκ αἴτιοσ θνατοῖσ μεγάλων ἀχέων, ἀλλ’ ἐν μέσῳ κεῖται κιχεῖν πᾶσιν ἀνθρώποισ Δίκαν ἰθεῖαν, ἁγνᾶσ Εὐνομίασ ἀκόλουθον καὶ πινυτᾶσ Θέμιτοσ· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 6:1)
  • ἣ δ’ ἕπεται κλαίουσα πόλιν καὶ ἤθεα λαῶν, ἠέρα ἑσσαμένη, κακὸν ἀνθρώποισι φέρουσα, οἵ τε μιν ἐξελάσωσι καὶ οὐκ ἰθεῖαν ἔνειμαν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 27:9)
  • ἀλλὰ Διὸσ δείδοικα δίκην ἰθεῖαν ἀτίσσαι. (Apollodorus, Argonautica, book 4 17:30)
  • τοῖσ δ’ ἅμα τεσσαρακονταετὴσ αἰζηὸσ ἕποιτο ἄρτον δειπνήσασ τετράτρυφον, ὀκτάβλωμον, ὃσ ἔργου μελετῶν ἰθεῖάν κ’ αὔλακ’ ἐλαύνοι, μηκέτι παπταίνων μεθ’ ὁμήλικασ, ἀλλ’ ἐπὶ ἔργῳ θυμὸν ἔχων· (Hesiod, Works and Days, Book WD 49:18)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION