Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱπποκρατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἱπποκρατέω ἱπποκρατήσω

Structure: ἱπποκρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be superior in horse, to be inferior in horse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκράτω ἱπποκράτεις ἱπποκράτει
Dual ἱπποκράτειτον ἱπποκράτειτον
Plural ἱπποκράτουμεν ἱπποκράτειτε ἱπποκράτουσιν*
SubjunctiveSingular ἱπποκράτω ἱπποκράτῃς ἱπποκράτῃ
Dual ἱπποκράτητον ἱπποκράτητον
Plural ἱπποκράτωμεν ἱπποκράτητε ἱπποκράτωσιν*
OptativeSingular ἱπποκράτοιμι ἱπποκράτοις ἱπποκράτοι
Dual ἱπποκράτοιτον ἱπποκρατοίτην
Plural ἱπποκράτοιμεν ἱπποκράτοιτε ἱπποκράτοιεν
ImperativeSingular ἱπποκρᾶτει ἱπποκρατεῖτω
Dual ἱπποκράτειτον ἱπποκρατεῖτων
Plural ἱπποκράτειτε ἱπποκρατοῦντων, ἱπποκρατεῖτωσαν
Infinitive ἱπποκράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατων ἱπποκρατουντος ἱπποκρατουσα ἱπποκρατουσης ἱπποκρατουν ἱπποκρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκράτουμαι ἱπποκράτει, ἱπποκράτῃ ἱπποκράτειται
Dual ἱπποκράτεισθον ἱπποκράτεισθον
Plural ἱπποκρατοῦμεθα ἱπποκράτεισθε ἱπποκράτουνται
SubjunctiveSingular ἱπποκράτωμαι ἱπποκράτῃ ἱπποκράτηται
Dual ἱπποκράτησθον ἱπποκράτησθον
Plural ἱπποκρατώμεθα ἱπποκράτησθε ἱπποκράτωνται
OptativeSingular ἱπποκρατοίμην ἱπποκράτοιο ἱπποκράτοιτο
Dual ἱπποκράτοισθον ἱπποκρατοίσθην
Plural ἱπποκρατοίμεθα ἱπποκράτοισθε ἱπποκράτοιντο
ImperativeSingular ἱπποκράτου ἱπποκρατεῖσθω
Dual ἱπποκράτεισθον ἱπποκρατεῖσθων
Plural ἱπποκράτεισθε ἱπποκρατεῖσθων, ἱπποκρατεῖσθωσαν
Infinitive ἱπποκράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατουμενος ἱπποκρατουμενου ἱπποκρατουμενη ἱπποκρατουμενης ἱπποκρατουμενον ἱπποκρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκρατήσω ἱπποκρατήσεις ἱπποκρατήσει
Dual ἱπποκρατήσετον ἱπποκρατήσετον
Plural ἱπποκρατήσομεν ἱπποκρατήσετε ἱπποκρατήσουσιν*
OptativeSingular ἱπποκρατήσοιμι ἱπποκρατήσοις ἱπποκρατήσοι
Dual ἱπποκρατήσοιτον ἱπποκρατησοίτην
Plural ἱπποκρατήσοιμεν ἱπποκρατήσοιτε ἱπποκρατήσοιεν
Infinitive ἱπποκρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατησων ἱπποκρατησοντος ἱπποκρατησουσα ἱπποκρατησουσης ἱπποκρατησον ἱπποκρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκρατήσομαι ἱπποκρατήσει, ἱπποκρατήσῃ ἱπποκρατήσεται
Dual ἱπποκρατήσεσθον ἱπποκρατήσεσθον
Plural ἱπποκρατησόμεθα ἱπποκρατήσεσθε ἱπποκρατήσονται
OptativeSingular ἱπποκρατησοίμην ἱπποκρατήσοιο ἱπποκρατήσοιτο
Dual ἱπποκρατήσοισθον ἱπποκρατησοίσθην
Plural ἱπποκρατησοίμεθα ἱπποκρατήσοισθε ἱπποκρατήσοιντο
Infinitive ἱπποκρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατησομενος ἱπποκρατησομενου ἱπποκρατησομενη ἱπποκρατησομενης ἱπποκρατησομενον ἱπποκρατησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ τὰσ Σάρδεισ ἐβούλετο μὲν ἱπποκρατῶν ὁ Εὐμένησ τοῖσ Λυδοῖσ ἐναγωνίσασθαι πεδίοισ, ἅμα καί τῇ Κλεοπάτρᾳ τὴν δύναμιν ἐπιδεῖξαι φιλοτιμούμενοσ· (Plutarch, chapter 8 4:1)
  • στρατιᾶσ δὲ πολλῆσ παρὰ τῶν Οὐιεντανῶν ἐξελθούσησ καὶ πέραν τοῦ Τεβέριοσ ποταμοῦ πρὸσ τῇ Φιδηναίων πόλει χάρακα θεμένησ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἦγεν ὡσ εἶχε τάχουσ καὶ πρῶτον μὲν τῶν ἐπὶ τὴν χώραν ἐξόδων αὐτοὺσ ἀπέκλεισεν ἱπποκρατῶν, ἔπειτ’ εἰσ παράταξιν προελθεῖν ἀναγκάσασ ἐνίκησε καὶ τοῦ χάρακοσ αὐτῶν ἐκράτησε. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 41 3:1)
  • ἀλλὰ αὐτὸσ μὲν ἅτε ἱπποκρατῶν τὴν πολλὴν τῆσ ἵππου ἀναλαβὼν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρασ τῶν πολεμίων παρήλαυνεν, ὡσ ταύτῃ ἐπιθησόμενοσ. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 16 2:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION