Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοκαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλοκαλέω φιλοκαλήσω

Structure: φιλοκαλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from filo/kalos

Sense

  1. to cultivate a taste for the beautiful
  2. to be eager

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλῶ φιλοκαλεῖς φιλοκαλεῖ
Dual φιλοκαλεῖτον φιλοκαλεῖτον
Plural φιλοκαλοῦμεν φιλοκαλεῖτε φιλοκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιλοκαλῶ φιλοκαλῇς φιλοκαλῇ
Dual φιλοκαλῆτον φιλοκαλῆτον
Plural φιλοκαλῶμεν φιλοκαλῆτε φιλοκαλῶσιν*
OptativeSingular φιλοκαλοῖμι φιλοκαλοῖς φιλοκαλοῖ
Dual φιλοκαλοῖτον φιλοκαλοίτην
Plural φιλοκαλοῖμεν φιλοκαλοῖτε φιλοκαλοῖεν
ImperativeSingular φιλοκάλει φιλοκαλείτω
Dual φιλοκαλεῖτον φιλοκαλείτων
Plural φιλοκαλεῖτε φιλοκαλούντων, φιλοκαλείτωσαν
Infinitive φιλοκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλων φιλοκαλουντος φιλοκαλουσα φιλοκαλουσης φιλοκαλουν φιλοκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλοῦμαι φιλοκαλεῖ, φιλοκαλῇ φιλοκαλεῖται
Dual φιλοκαλεῖσθον φιλοκαλεῖσθον
Plural φιλοκαλούμεθα φιλοκαλεῖσθε φιλοκαλοῦνται
SubjunctiveSingular φιλοκαλῶμαι φιλοκαλῇ φιλοκαλῆται
Dual φιλοκαλῆσθον φιλοκαλῆσθον
Plural φιλοκαλώμεθα φιλοκαλῆσθε φιλοκαλῶνται
OptativeSingular φιλοκαλοίμην φιλοκαλοῖο φιλοκαλοῖτο
Dual φιλοκαλοῖσθον φιλοκαλοίσθην
Plural φιλοκαλοίμεθα φιλοκαλοῖσθε φιλοκαλοῖντο
ImperativeSingular φιλοκαλοῦ φιλοκαλείσθω
Dual φιλοκαλεῖσθον φιλοκαλείσθων
Plural φιλοκαλεῖσθε φιλοκαλείσθων, φιλοκαλείσθωσαν
Infinitive φιλοκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλουμενος φιλοκαλουμενου φιλοκαλουμενη φιλοκαλουμενης φιλοκαλουμενον φιλοκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλήσω φιλοκαλήσεις φιλοκαλήσει
Dual φιλοκαλήσετον φιλοκαλήσετον
Plural φιλοκαλήσομεν φιλοκαλήσετε φιλοκαλήσουσιν*
OptativeSingular φιλοκαλήσοιμι φιλοκαλήσοις φιλοκαλήσοι
Dual φιλοκαλήσοιτον φιλοκαλησοίτην
Plural φιλοκαλήσοιμεν φιλοκαλήσοιτε φιλοκαλήσοιεν
Infinitive φιλοκαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλησων φιλοκαλησοντος φιλοκαλησουσα φιλοκαλησουσης φιλοκαλησον φιλοκαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλήσομαι φιλοκαλήσει, φιλοκαλήσῃ φιλοκαλήσεται
Dual φιλοκαλήσεσθον φιλοκαλήσεσθον
Plural φιλοκαλησόμεθα φιλοκαλήσεσθε φιλοκαλήσονται
OptativeSingular φιλοκαλησοίμην φιλοκαλήσοιο φιλοκαλήσοιτο
Dual φιλοκαλήσοισθον φιλοκαλησοίσθην
Plural φιλοκαλησοίμεθα φιλοκαλήσοισθε φιλοκαλήσοιντο
Infinitive φιλοκαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλησομενος φιλοκαλησομενου φιλοκαλησομενη φιλοκαλησομενης φιλοκαλησομενον φιλοκαλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι; (Lucian, De Domo, (no name) 2:1)
  • διαμάχαι τοῦ φιλοκάλου πρὸσ τὸ ἀκόλαστον ἐνδείκνυνται τὸ μικτὸν ἔκ τε τῆσ θείασ καὶ ἀπαθοῦσ ἔκ τε τῆσ θνητῆσ καὶ περὶ τὰ σώματα παθητῆσ μερίδοσ· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 27 11:1)
  • ἀλλ’ ὅπωσ οἱ παῖδέσ σου Πολυκράτησ καί Πυθοκλῆσ οἰκείοισ παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν ἀκούοντεσ, τὰ δὲ ἀναγινώσκοντεσ, ἅπερ αὐτοὺσ μιμεῖσθαι προσήκει, φιλαύτου γὰρ ἀνδρόσ, οὐ φιλοκάλου, παντὸσ ἀεὶ βέλτιστον ἡγεῖσθαι. (Plutarch, Aratus, chapter 1 4:1)
  • μαρτύρια δὲ τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων Διὸσ μὲν ἀγάλματα τούτων δὲ ἀναθήματα, οὐκ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου Ἄρεωσ οὔτε νομίμων ἐρώτων οὔτε ἐνοπλίου ἔριδοσ οὔτε φιλοκάλου εἰρήνησ, σεμνοὶ μὲν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ τῷ δικαίῳ, ὅσιοι δὲ πρὸσ τοὺσ τοκέασ τῇ θεραπείᾳ, δίκαιοι δὲ πρὸσ τοὺσ ἀστοὺσ τῷ ἴσῳ, εὐσεβεῖσ δὲ πρὸσ τοὺσ φίλουσ τῇ πίστει. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 17)
  • νομίζεσθαι, καθαραὶ μέν εἰσι τοῦ ἐναντίου καὶ σφυγμὸν οὐδένα κεκραμένον οὐδὲ δηγμὸν οὐδὲ μετάνοιαν ἔχουσιν οἰκεῖον δὲ τῇ ψυχῇ καὶ ψυχικὸν ἀληθῶσ καὶ γνήσιον καὶ οὐκ ἐπείσακτον αὐτῶν τἀγαθόν ἐστιν οὐδ’ ἄλογον, ἀλλ’ εὐλογώτατον ἐκ τοῦ θεωρητικοῦ καὶ φιλομαθοῦσ ἢ πρακτικοῦ καὶ φιλοκάλου τῆσ διανοίασ φυόμενον. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 4:1)

Synonyms

  1. to be eager

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION