Sense

1. a place where the flux and reflux is strong, the strait which separates Euboea from Boeotia, an unstable man
2. a canal, ditch

Examples

• τοῦ δ’ ἔφυν ἐγώ τῆσ Τυνδαρείασ θυγατρὸσ Ἰφιγένεια παῖσ, ἣν ἀμφὶ δίναισ ἃσ θάμ’ Εὔριποσ πυκναῖσ αὔραισ ἑλίσσων κυανέαν ἅλα στρέφει, ἔσφαξεν Ἑλένησ οὕνεχ’, ὡσ δοκεῖ, πατὴρ Ἀρτέμιδι κλειναῖσ ἐν πτυχαῖσιν Αὐλίδοσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:3)
• οὗτοι γὰρ καὶ ἑαυτοῖσ ὁμονοοῦσι καὶ ἀλλήλοισ, ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὄντεσ ὡσ εἰπεῖν τῶν τοιούτων γὰρ μένει τὰ βουλήματα καὶ οὐ μεταρρεῖ ὥσπερ εὔριποσ, βούλονταί τε τὰ δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα, τούτων δὲ καὶ κοινῇ ἐφίενται. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 69:1)
• πέριξ δὲ αὐτοῦ κατά τε τὰσ μείζουσ πλευρὰσ καὶ κατὰ μίαν τῶν ἐλαττόνων εὔριποσ εἰσ ὑποδοχὴν ὕδατοσ ὀρώρυκται βάθοσ τε καὶ πλάτοσ δεκάπουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 68 3:2)
• ἀνὰ μέσον δ’ αὐτῶν ἐστιν εὔριποσ στενὸσ καὶ ποιῶν τὴν πόλιν ὀχυράν. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 79 6:3)
• αὐτὸ δὲ τὸ χωρίον, ἔνθα τοῖσ ἐφήβοισ μάχεσθαι καθέστηκε, κύκλῳ μὲν εὔριποσ περιέχει κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 14 14:2)

Similar forms

• Εὐριπίδης (191)
• Εὐριπίδου (114)
• Εὐριπίδην (84)
• Εὐριπίδῃ (32)
• Εὐρίπου (29)
• Εὐριπίδη (23)
• Εὔριπον (20)
• Εὐρίπῳ (19)
• Εὐριπίδαν (8)
• Εὔριπος (8)
• Εὐριπίδας (7)
• Εὐρίποιο (3)
• Εὐριπίδιον (2)
• εὔριποι (2)
• Εὐριπιδείῳ (1)
• εὐρίπους (1)
• ευριπις (1)
• Εὐριπίδεια (1)
• Εὐριπίδεω (1)
• ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ (1)
• Εὑρίππαν (1)
• Εὐριπίδησ̓ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.