εὐμενής
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
εὐμενής
εὐμενές
Structure:
εὐμενη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- well-disposed, favourable, gracious, kindly
- favourable, kindly, bounteous, easy
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ χώραν τὴν Ἰνδικὴν καὶ Μηδίαν καὶ Λυδίαν καὶ ἀπὸ τῶν καλλίστων χωρῶν αὐτῶν, καὶ λαβόντεσ αὐτὰσ παῤ αὐτοῦ ἔδωκαν αὐτὰσ Εὐμένει τῷ βασιλεῖ. (Septuagint, Liber Maccabees I 8:8)
- Ἀντιοχίδα δ’ ἔπεμπεν Ἀριαράθῃ τῷ Καππαδοκῶν βασιλεῖ, καὶ τὴν ἔτι λοιπὴν Εὐμένει τῷ Περγάμου βασιλεῖ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 5:2)
- ἧκον δὲ καὶ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν Εὐμένει σύμμαχοι χίλιοι πεζοὶ καὶ ἱππεῖσ ἑκατὸν ἐπίλεκτοι, ὧν Διοφάνησ ὁ στρατηγὸσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἰδὼν τοὺσ Σελευκείουσ παίζοντάσ τε καὶ μεθύοντασ ἐκ καταφρονήσεωσ, ἔπειθε τοὺσ Περγαμηνοὺσ ἑαυτῷ συνεκδραμεῖν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 4:4)
- οὕτω μὲν ἐγίγνοντο πάντεσ ἐσ τρισμυρίουσ, ἐπεστάτει δὲ τοῦ μὲν δεξιοῦ Δομίτιοσ αὐτόσ, καὶ ἐσ τὸ μέσον αὐτὸν ἵστη τὸν ὕπατον, τὸ δὲ λαιὸν ἔδωκεν Εὐμένει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 4:7)
- ἀποδοῦναι δ’ ἡμῖν αἰχμάλωτα καὶ αὐτόμολα πάντα, καὶ Εὐμένει ὅσα λοιπὰ τῆσ πρὸσ Ἄτταλον τὸν Εὐμένουσ πατέρα συνθήκησ ἔχει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 2:10)
- ἐν δὲ τῇ συγκρίσει κοινὸν μὲν ἀμφοτέροισ ὑπάρχει τὸ ξένουσ καὶ ἀλλοδαποὺσ καὶ φυγάδασ ὄντασ ἐθνῶν τε παντοδαπῶν καὶ στρατευμάτων μαχίμων τε καὶ μεγάλων ἡγουμένουσ διατελεῖν, ἴδιον δὲ Σερτωρίῳ μὲν τὸ παρὰ πάντων τῶν συμμάχων δεδομένην ἔχειν διὰ τὸ ἀξίωμα τὴν ἀρχήν, Εὐμενεῖ δὲ τὸ πολλῶν διαφερομένων περὶ τῆσ ἡγεμονίασ πρὸσ αὐτὸν ἐκ τῶν πράξεων λαμβάνειν τὸ πρωτεῖον καὶ τῷ μὲν ἄρχεσθαι βουλόμενοι δικαίωσ εἵποντο, τῷ δὲ ἄρχειν μὴ δυνάμενοι πρὸσ τὸ συμφέρον ὑπήκουον. (Plutarch, Comparison of Sertorius and Eumenes, chapter 1 1:2)
- Εὐμενεῖ μὲν γὰρ Ἀντίγονοσ ἐκστάντι τῶν ὑπὲρ τοῦ πρωτεύειν ἀγώνων ἡδέωσ ἂν ἐχρῆτο τὴν μετ’ αὐτὸν ἀγαπῶντι τάξιν, Σερτωρίῳ δὲ οἱ περὶ Πομπήϊον οὐδὲ ζῆν ἀπραγμόνωσ ἐπέτρεπον. (Plutarch, Comparison of Sertorius and Eumenes, chapter 2 2:1)
- Βαρσίνην γὰρ τὴν Ἀρταβάζου πρώτην ἐν Ἀσίᾳ γνοὺσ ὁ Ἀλέξανδροσ, ἐξ ἧσ υἱὸν ἔσχεν Ἡρακλέα, τῶν ταύτησ ἀδελφῶν Πτολεμαίῳ μὲν Ἀπάμαν, Εὐμενεῖ δὲ Βαρσίνην ἐξέδωκεν, ὅτε καὶ τὰσ ἄλλασ Περσίδασ διένειμε καὶ συνῴκισε τοῖσ ἑταίροισ. (Plutarch, chapter 1 3:2)
- οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ προσέκρουσε πολλάκισ Ἀλεξάνδρῳ, καὶ παρεκινδύνευσε δι’ Ἡφαιστίωνα, πρῶτον μὲν γὰρ Εὐϊῴ τῷ αὐλητῇ τοῦ Ἡφαιστίωνοσ οἰκίαν κατανείμαντοσ ἣν οἱ παῖδεσ ἔτυχον τῷ Εὐμενεῖ προκατειληφότεσ, ἐλθὼν ὑπὸ ὀργῆσ πρὸσ τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Εὐμενὴσ ἐβόα μετὰ Μέντοροσ ὡσ αὐλεῖν εἰή κράτιστον ἢ τραγῳδεῖν τὰ ὅπλα ῥίψαντασ ἐκ τῶν χειρῶν, ὥστε Ἀλέξανδρον αὐτῷ συναγανακτεῖν καὶ λοιδορεῖσθαι τῷ Ἡφαιστίωνι. (Plutarch, chapter 2 1:1)