ἐϋκτίμενος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἐϋκτίμενος
ἐϋκτίμενη
ἐϋκτίμενον
Structure:
ἐϋκτιμεν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- well-built, furnished with goodly buildings, well-made, well-wrought
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- σὺ δέ μοι χαίρων ἀφίκοιο οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ σὴν ἐσ πατρίδα γαῖαν. (Homer, Odyssey, Book 15 13:3)
- "εὐνὴ μὲν δή σοί γε τότ’ ἔσσεται ὁππότε θυμῷ σῷ ἐθέλῃσ, ἐπεὶ ἄρ σε θεοὶ ποίησαν ἱκέσθαι οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ σὴν ἐσ πατρίδα γαῖαν· (Homer, Odyssey, Book 23 30:2)
- "ὑμεῖσ μὲν νῦν ἔλθετ’ ἐϋκτίμενον δόμον εἴσω, δεῖπνον δ’ αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅσ τισ ἄριστοσ· (Homer, Odyssey, Book 24 18:1)
- "αἲ γάρ, Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον, οἱο͂σ Νήρικον εἷλον, ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, ἀκτὴν ἠπείροιο, Κεφαλλήνεσσιν ἀνάσσων, τοῖοσ ἐών τοι χθιζὸσ ἐν ἡμετέροισι δόμοισιν, τεύχε’ ἔχων ὤμοισιν, ἐφεστάμεναι καὶ ἀμύνειν ἄνδρασ μνηστῆρασ· (Homer, Odyssey, Book 24 36:3)
- Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεωσ καὶ Λήϊτοσ ἦρχον Ἀρκεσίλαόσ τε Προθοήνωρ τε Κλονίοσ τε, οἵ θ’ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ’ Ἐτεωνόν, Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν, οἵ τ’ ἀμφ’ Ἅρμ’ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράσ, οἵ τ’ Ἐλεῶν’ εἶχον ἠδ’ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ’ ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, Κώπασ Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην, οἵ τε Κορώνειαν καὶ ποιήενθ’ Ἁλίαρτον, οἵ τε Πλάταιαν ἔχον ἠδ’ οἳ Γλισᾶντ’ ἐνέμοντο, οἵ θ’ Ὑποθήβασ εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, Ὀγχηστόν θ’ ἱερὸν Ποσιδήϊον ἀγλαὸν ἄλσοσ, οἵ τε πολυστάφυλον Ἄρνην ἔχον, οἵ τε Μίδειαν Νῖσάν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ’ ἐσχατόωσαν· (Homer, Iliad, Book 2 42:1)
- ἡρ́ωσ ὦ Ιὄλαε, βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων, ἦ τε μέγ’ ἀθανάτουσ μάκαρασ, τοὶ Ὄλυμπον ἔχουσιν, ἤλιτεν Ἀμφιτρύων, ὅτ’ ἐυστέφανον ποτὶ Θήβην ἦλθε λιπὼν Τίρυνθα, ἐυκτίμενον πτολίεθρον, κτείνασ Ἠλεκτρύωνα βοῶν ἕνεκ’ εὐρυμετώπων· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 6:1)
- Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεωσ καὶ Λήιτοσ ἦρχον Ἀρκεσίλαόσ τε Προθοήνωρ τε Κλονίοσ τε, οἵ θ’ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ’ Ἐτεωνόν, Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν, οἵ τ’ ἀμφ’ Ἅρμ’ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράσ, οἵ τ’ Ἐλεῶν’ εἶχον ἠδ’ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ’ ἐυκτίμενον πτολίεθρον. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1634)
- καὶ δαιμονίη, τί νύ σε Πρίαμοσ Πριάμοιό τε παῖδεσ τόσσα κακὰ ῥέζουσιν, ὅ,τ’ ἀσπερχὲσ μενεαίνεισ Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐυκτίμενον πτολίεθρον; (Plutarch, De Iside et Osiride, section 26 3:2)
- οἱ δὲ Πύλον, Νηλῆοσ ἐυκτίμενον πτολίεθρον, ἷξον· (Homer, Odyssey, Book 3 1:2)
- οὐ γάρ τοι πρὶν μοῖρα φίλουσ τ’ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐυκτίμενον καὶ σὴν ἐσ πατρίδα γαῖαν, πρίν γ’ ὅτ’ ἂν Αἰγύπτοιο, διιπετέοσ ποταμοῖο, αὖτισ ὕδωρ ἔλθῃσ ῥέξῃσ θ’ ἱερὰσ ἑκατόμβασ ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι· (Homer, Odyssey, Book 4 49:3)