Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιτιμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπιτιμάω

Structure: ἐπι (Prefix) + τιμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lay a value upon, to show honor to
  2. to raise in price

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτιμῶ ἐπιτιμᾷς ἐπιτιμᾷ
Dual ἐπιτιμᾶτον ἐπιτιμᾶτον
Plural ἐπιτιμῶμεν ἐπιτιμᾶτε ἐπιτιμῶσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιτιμῶ ἐπιτιμῇς ἐπιτιμῇ
Dual ἐπιτιμῆτον ἐπιτιμῆτον
Plural ἐπιτιμῶμεν ἐπιτιμῆτε ἐπιτιμῶσιν*
OptativeSingular ἐπιτιμῷμι ἐπιτιμῷς ἐπιτιμῷ
Dual ἐπιτιμῷτον ἐπιτιμῴτην
Plural ἐπιτιμῷμεν ἐπιτιμῷτε ἐπιτιμῷεν
ImperativeSingular ἐπιτίμᾱ ἐπιτιμᾱ́τω
Dual ἐπιτιμᾶτον ἐπιτιμᾱ́των
Plural ἐπιτιμᾶτε ἐπιτιμώντων, ἐπιτιμᾱ́τωσαν
Infinitive ἐπιτιμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτιμων ἐπιτιμωντος ἐπιτιμωσα ἐπιτιμωσης ἐπιτιμων ἐπιτιμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτιμῶμαι ἐπιτιμᾷ ἐπιτιμᾶται
Dual ἐπιτιμᾶσθον ἐπιτιμᾶσθον
Plural ἐπιτιμώμεθα ἐπιτιμᾶσθε ἐπιτιμῶνται
SubjunctiveSingular ἐπιτιμῶμαι ἐπιτιμῇ ἐπιτιμῆται
Dual ἐπιτιμῆσθον ἐπιτιμῆσθον
Plural ἐπιτιμώμεθα ἐπιτιμῆσθε ἐπιτιμῶνται
OptativeSingular ἐπιτιμῴμην ἐπιτιμῷο ἐπιτιμῷτο
Dual ἐπιτιμῷσθον ἐπιτιμῴσθην
Plural ἐπιτιμῴμεθα ἐπιτιμῷσθε ἐπιτιμῷντο
ImperativeSingular ἐπιτιμῶ ἐπιτιμᾱ́σθω
Dual ἐπιτιμᾶσθον ἐπιτιμᾱ́σθων
Plural ἐπιτιμᾶσθε ἐπιτιμᾱ́σθων, ἐπιτιμᾱ́σθωσαν
Infinitive ἐπιτιμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτιμωμενος ἐπιτιμωμενου ἐπιτιμωμενη ἐπιτιμωμενης ἐπιτιμωμενον ἐπιτιμωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπιτιμᾷ δὲ καὶ Πλάτων αὐτῷ τοιούτουσ ἑλομένῳ φίλουσ, ὑφ’ ὧν ἀπώλετο. (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 4 4:2)
  • ὅτι Κηφισόδωροσ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητὴσ ἐν τοῖσ κατὰ Ἀριστοτέλουσ τέσσαρα δ’ ἐστὶ ταῦτα βιβλία ἐπιτιμᾷ τῷ φιλοσόφῳ ὡσ οὐ ποιήσαντι λόγου ἄξιον τὸ παροιμίασ ἀθροῖσαι, Ἀντιφάνουσ ὅλον ποιήσαντοσ δρᾶμα τὸ ἐπιγραφόμενον Παροιμίαι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5271)
  • καὶ οὐδεὶσ αὐτῷ κατ’ αὐτό γε τοῦτο ἐπιτιμᾷ, ἐνθυμούμενοσ ὅτι τῆσ φιλοσόφου θεωρίασ σκοπόσ ἐστιν ἡ τῆσ ἀληθείασ γνῶσισ, ἀφ’ ἧσ καὶ τὸ τοῦ βίου τέλοσ γίνεται φανερόν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 3 2:2)
  • διόπερ καὶ Μεγακλείδησ ἐπιτιμᾷ τοῖσ μεθ’ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον ποιηταῖσ ὅσοι περὶ Ἡρακλέουσ εἰρήκασιν ὡσ στρατοπέδων ἡγεῖτο καὶ πόλεισ ᾕρει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 6 1:1)
  • Θηραμένησ δὲ πάλιν ἐπιτιμᾷ καὶ τούτοισ, πρῶτον μὲν ὅτι βουλόμενοι μεταδοῦναι τοῖσ ἐπιεικέσι τρισχιλίοισ μόνοισ μεταδιδόασι, ὡσ ἐν τούτῳ τῷ πλήθει τῆσ ἀρετῆσ ὡρισμένησ, ἔπειθ’ ὅτι δύο τὰ ἐναντιώτατα ποιοῦσιν, βίαιόν τε τὴν ἀρχὴν καὶ τῶν ἀρχομένων ἥττω κατασκευάζοντεσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 36 2:1)
  • πρὶν ἐξετάσῃσ, μὴ μέμψῃ. νόησον πρῶτον καὶ τότε ἐπιτίμα. (Septuagint, Liber Sirach 11:7)

Synonyms

  1. to raise in price

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION