Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συντιμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συντιμάω συντιμήσω

Structure: συν (Prefix) + τιμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to honour together or alike
  2. to estimate together, they fixed this as the estimate of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιμῶ συντιμᾷς συντιμᾷ
Dual συντιμᾶτον συντιμᾶτον
Plural συντιμῶμεν συντιμᾶτε συντιμῶσιν*
SubjunctiveSingular συντιμῶ συντιμῇς συντιμῇ
Dual συντιμῆτον συντιμῆτον
Plural συντιμῶμεν συντιμῆτε συντιμῶσιν*
OptativeSingular συντιμῷμι συντιμῷς συντιμῷ
Dual συντιμῷτον συντιμῴτην
Plural συντιμῷμεν συντιμῷτε συντιμῷεν
ImperativeSingular συντίμᾱ συντιμᾱ́τω
Dual συντιμᾶτον συντιμᾱ́των
Plural συντιμᾶτε συντιμώντων, συντιμᾱ́τωσαν
Infinitive συντιμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιμων συντιμωντος συντιμωσα συντιμωσης συντιμων συντιμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιμῶμαι συντιμᾷ συντιμᾶται
Dual συντιμᾶσθον συντιμᾶσθον
Plural συντιμώμεθα συντιμᾶσθε συντιμῶνται
SubjunctiveSingular συντιμῶμαι συντιμῇ συντιμῆται
Dual συντιμῆσθον συντιμῆσθον
Plural συντιμώμεθα συντιμῆσθε συντιμῶνται
OptativeSingular συντιμῴμην συντιμῷο συντιμῷτο
Dual συντιμῷσθον συντιμῴσθην
Plural συντιμῴμεθα συντιμῷσθε συντιμῷντο
ImperativeSingular συντιμῶ συντιμᾱ́σθω
Dual συντιμᾶσθον συντιμᾱ́σθων
Plural συντιμᾶσθε συντιμᾱ́σθων, συντιμᾱ́σθωσαν
Infinitive συντιμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιμωμενος συντιμωμενου συντιμωμενη συντιμωμενης συντιμωμενον συντιμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιμήσω συντιμήσεις συντιμήσει
Dual συντιμήσετον συντιμήσετον
Plural συντιμήσομεν συντιμήσετε συντιμήσουσιν*
OptativeSingular συντιμήσοιμι συντιμήσοις συντιμήσοι
Dual συντιμήσοιτον συντιμησοίτην
Plural συντιμήσοιμεν συντιμήσοιτε συντιμήσοιεν
Infinitive συντιμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιμησων συντιμησοντος συντιμησουσα συντιμησουσης συντιμησον συντιμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιμήσομαι συντιμήσει, συντιμήσῃ συντιμήσεται
Dual συντιμήσεσθον συντιμήσεσθον
Plural συντιμησόμεθα συντιμήσεσθε συντιμήσονται
OptativeSingular συντιμησοίμην συντιμήσοιο συντιμήσοιτο
Dual συντιμήσοισθον συντιμησοίσθην
Plural συντιμησοίμεθα συντιμήσοισθε συντιμήσοιντο
Infinitive συντιμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιμησομενος συντιμησομενου συντιμησομενη συντιμησομενης συντιμησομενον συντιμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνετίμων συνετίμᾱς συνετίμᾱν*
Dual συνετιμᾶτον συνετιμᾱ́την
Plural συνετιμῶμεν συνετιμᾶτε συνετίμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνετιμώμην συνετιμῶ συνετιμᾶτο
Dual συνετιμᾶσθον συνετιμᾱ́σθην
Plural συνετιμώμεθα συνετιμᾶσθε συνετιμῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION