Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίσημος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίσημος ἐπίσημον

Structure: ἐπισημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sh=ma

Sense

  1. having a mark on, stamped, coined, with, inscription on them
  2. notable, remarkable, notorious

Examples

  • υ καὶ ὑμεῖσ οὖν ἐν ταῖσ ἐπωνύμοισ ὑμῶν ἑορταῖσ ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσησ εὐωχίασ ἄγεται, ὅπωσ καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖσ εὐνοοῦσι Πέρσαισ, τοῖσ δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσι μνημόσυνον τῆσ ἀπωλείασ. (Septuagint, Liber Esther 8:32)
  • καὶ ἐδογμάτισαν πάντεσ μετὰ κοινοῦ ψηφίσματοσ μηδαμῶσ ἐᾶσαι ἀπαρασήμαντον τήνδε τὴν ἡμέραν, ἔχειν δὲ ἐπίσημον τὴν τρισκαιδεκάτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸσ —Ἄδαρ λέγεται τῇ Συριακῇ φωνῇ— πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ τῆσ Μαρδοχαϊκῆσ ἡμέρασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:36)
  • τὰ μέγιστα δὲ καὶ ὧν ἕνεκα ἐπεθύμησα τῆσ αὐλητικῆσ, οὐχ ὁρῶ πῶσ ἂν ἀπ̓ αὐτῆσ μοι προσγένοιτο, ἡ δόξα ἡ παρὰ τῶν πολλῶν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐν πλήθεσι καὶ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ, καὶ ἤν που φανῶ, εὐθὺσ ἐπιστρέφεσθαι πάντασ εἰσ ἐμὲ καὶ λέγειν τοὔνομα, οὗτοσ Ἁρμονίδησ ἐκεῖνόσ ἐστιν ὁ ἄριστοσ αὐλητήσ, ὥσπερ ὅτε καὶ σύ, ὦ Τιμόθεε, τὸ πρῶτον ἐλθὼν οἴκοθεν ἐκ Βοιωτίασ ὑπηύλησασ τῇ Πανδιονίδι καὶ ἐνίκησασ ἐν τῷ Αἰάντι τῷ ἐμμανεῖ, τοῦ ὁμωνύμου σοι ποιήσαντοσ τὸ μέλοσ, οὐδεὶσ ἦν ὃσ ἠγνόει τοὔνομα, Τιμόθεον ἐκ Θηβῶν· (Lucian, Harmonides 2:1)
  • "καὶ ἐν ταῖσ ἀκροάσεσι μετὰ πάντασ εἰσιέναι χρή, ἐπίσημον γάρ· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:56)
  • "ἀλλὰ καὶ τὸ μισεῖσθαι πρὸσ ἁπάντων καὶ ἐπίσημον εἶναί με ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ τοῦ τρόπου καὶ πολὺ πρότερον τῶν λόγων καὶ τὸ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ τοῦτον ἐκεῖνον τὸν ἀκρότατον ἐν πάσῃ κακίᾳ λεγόμενον, οὐ μικρὸν εἶναι ἐμοί γε δοκεῖ. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:88)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION